الگوي پيش‌گيري از اندوفتالميت بعد از جراحي آب‌مرواريد در ايران

Prophylactic Patterns for Post-cataract Surgery Endophthalmitis in Iran

هدف: تعيين روش‌هاي پيش‌گيري از اندوفتالميت بعد از جراحي آب‌مرواريد در ايران. روش پژوهش: ‌در اين مطالعه مقطعي، جراحان عضو انجمن چشم‌پزشكي ايران كه در بيستمين كنگره سراسري سالانه چشم‌پزشكي (آذر 89، تهران) شركت كرده بودند، مورد پرسش قرار گرفتند. اطلاعات از طريق تكميل پرسش‌نامه خودايفا جمع‌آوري گرديد. حدود يك‌سوم از چشم‌پزشكان سراسر كشور )486 نفر) كه در مراكز خصوصي و دانشگاهي استان‌هاي مختلف مشغول فعاليت بودند، وارد اين مطالعه شدند. پيامد اصلي مطالعه اقدامات پيش‌گيرانه به كار گرفته‌شده قبل از عمل، حين عمل و بعد از عمل جراحي آب‌مرواريد بود. هم‌چنين تعداد موارد اندوفتالميت اعلام‌شده توسط شركت‌كنندگان ثبت گرديد. يافته‌ها:‌ در مرحله قبل از عمل، 5/75 درصد جراحان از پويدون آيوداين (بتادين) در ساك ملتحمه استفاده مي‌كردند و تنها 6/28 درصد آن‌ها در اين مرحله آنتي‌بيوتيك خوراكي جهت پيش‌گيري تجويز مي‌نمودند. ميزان اقدام پيش‌گيرانه حين عمل 9/61 درصد بود كه به صورت تزريق داخل اتاق قدامي (interacameral) يا زير ملتحمه‌اي آنتي‌بيوتيك انجام مي‌شد. تنها 8/7 درصد از شركت‌كنندگان حين عمل از سفالوسپورين داخل اتاق قدامي استفاده مي‌كردند. جراحان در 92 درصد موارد از آنتي‌بيوتيك‌هاي بعد از عمل استفاده مي‌كردند كه اغلب كلرامفنيكل (57 درصد) و سيپرو فلوكساسين (28 درصد) ‌بود. 25? جراح (5/52 درصد) هيچ موردي از آندوفتالميت را در طول مدت فعاليت شغلي خود گزارش نكردند اما 219 جراح (45 درصد) در كل 605 مورد اندوفتالميت را گزارش كردند كه با مدت زمان فعاليت شغلي آنان رابطه مستقيم و با تعداد عمل جراحي در هفته رابطه معكوس داشت. در ضمن، تعداد موارد اندوفتالميت در بين جراحان زن و جراحاني كه از تزريق زير ملتحه‌اي آنتي‌بيوتيك حين عمل استفاده مي‌كردند كم‌تر بود نتيجه‌گيري: پيش‌گيري از اندوفتالميت در بين چشم‌پزشكان كشور ما از الگوي يكساني برخوردار نمي‌باشد. نوع پيش‌گيري مورد استفاده نيز با آخرين توصيه انجمن جراحان رفركتيو اروپا و امريكا به طور كامل مطابقت نداشت؛ به گونه‌اي كه تنها 8/7 درصد افراد از سفوروكسيم داخل اتاق قدامي حين جراحي آب‌مرواريد كه مورد تاكيد انجمن جراحي رفركتيو و آب‌مرواريد اروپاست استفاده مي‌كردند.

Purpose: To describe the prophylactic patterns for endophthalmitis after cataract surgery in Iran. Methods: In this cross-sectional study, 486 ophthalmologists, members of Iranian Society of Ophthalmology, who participated in the 20th Annual Meeting of Ophthalmology in December 2010, Tehran-Iran, filled a self-administered questionnaire. A wide range of ophthalmologists, from all around the country, working in private and academic medical centers, entered the study. Pre-, intra- and postoperative prophylactic measures and self-reported rate of endophthalmitis were assessed. Results: Preoperatively, 75.5% of surgeons used povidone-iodine in the conjunctival sac and only 28.6% of them used oral antibiotics. Intraoperative measures used by 61.9% of ophthalmologist included intracameral or subconjunctival injection of antibiotics. Only 7.8% used intracameral cephalosporins. Postoperative antibiotics [mostly chloramphenicol (57%) and ciprofloxacin (28%)] were used by 94.2% of the surgeons. Ten years of practice were required to observe one case of endophthalmitis. Conclusions: Prophylaxis regimens vary among Iranian ophthalmologist, which need to be updated according to recent guidelines.