نتايج پيوند قرنيه نافذ در كودكان زير 12 سال در بيمارستان شهيد لبافي‌نژاد طي سال‌هاي 1380 تا 1391

Results of Pediatric Penetrating Keratoplasty in Labafinejad Medical Center: 2001-2012

هدف: بررسي نتايج پيوند قرنيه نافذ در كودكان كمتر از 12 سال كه طي سال‌هاي 1380 تا 1391 در بيمارستان شهيد لبافي‌نژاد. روش پژوهش: در اين مطالعه گذشته‌نگر، اطلاعات پرونده همه بيماران زير 12 سال كه در دوره زماني ذكر ‌شده در بيمارستان لبافي‌نژاد تحت جراحي پيوند قرنيه نافذ قرار گرفته بودند، بررسي شد. سن،علت انجام پيوند قرنيه، ديد اصلاح‌نشده و بهترين ديد اصلاح‌شده بعد از عمل، واكنش هاي رد پيوند و شفافيت قرنيه پيوندشده در آخرين معاينه و علل شكست پيوند و ساير مداخلات جراحي ثبت شد. ميزان تجمعي بقاي پيوند به روش كاپلان ماير محاسبه شد. يافته‌ها: 54 چشم از 45 بيمار (شامل 27 پسر) وارد مطالعه گرديد. در 36 بيمار پيوند قرنيه يك‌طرفه و در 9 بيمار عمل جراحي دوطرفه (در دو زمان متفاوت) انجام شد. علل انجام پيوند قرنيه عبارت بودند از ديستروفي اندوتليال ارثي مادرزادي (17 مورد، 5/31 درصد)، قوز قرنيه (9 مورد، 7/16 درصد)، ديس‌ژنزي سگمان قدامي (8 مورد، 8/14 درصد)، سوراخ‌شدگي قرنيه (8 مورد، 8/14 درصد)، ضربه (6 مورد، 1/11 درصد)، اسكار قرنيه (4 مورد، 4/7 درصد) و كراتوپاتي تاولي آفاكيك (2 مورد، 7/3 درصد). ميزان تجمعي بقاي پيوند بر اساس روش كاپلان ماير براي 6 ماه و 1، 2 و 3 سال به ترتيب 74، 68، 65 و 62 درصد بود. بيش‌ترين بقاي پيوند مربوط به اسكار قديمي قرنيه و قوز قرنيه (100 درصد شفاف در ماه 2/60) و پس از آن ديستروفي اندوتليال ارثي مادرزادي (3/82 درصد در ماه 6/61) بوده است. بدترين پيش‌آگهي در بيماران ترومايي مشاهده شد (6/16 درصد در ماه 3/9). نتيجه‌گيري: بهترين نتايج پيوند قرنيه نافذ در كودكان در گروه قوز قرنيه و اسكار ناشي از ضربه و پس از آن‌ها ديستروفي اندوتليال ارثي مادرزادي به دست آمد. بدترين پيش‌آگهي در بيماران با سابقه ضربه كه منجر به جراحي شبكيه مي گرديد و پس از آن ديسژنزي سگمان قدامي بود.

Purpose: To report the outcomes of pediatric penetrating keratoplasty (PK) performed in Labafinejad medical center, a tertiary referral ophthalmology center, between 2001 and 2012. Methods: In this retrospective interventional case series, medical records of all pediatric patients (age?12 years) who underwent primary PK were reviewed. Age at the time of surgery, indications for keratoplasty, postoperative uncorrected visual acuity (UCVA) and best spectacle-corrected visual acuity (BSCVA), postoperative refractive error, graft rejection episodes, graft clarity at the final follow-up, cause of graft failure and secondary intervention were reported. Cumulative graft survival was calculated using Kaplan-Meier method. Results: The study was conducted on 54 eyes of 45 children (27 males) including unilateral PK in 36 cases and sequential bilateral PK in 9 patients. Surgical indications were congenital hereditary endothelial dystrophy (CHED, n= 17; 31.5%), trauma (n=6; 11.1 %), keratoconus (n=9; 16.7%), anterior segment dysgenesis (n=8; 14.8%), corneal perforation (n=8; 14.8%), corneal scars (n=4; 7.4%) and aphakic bullous keratopathy (n=2; 3.7%). Cumulative graft survival for 6 months, 1, 2 and 3 years were 74%, 68%, 65% and 62%, respectively. This rate was 61% at mean follow-up of 59 months. The graft survival was highest in old corneal scar and keratoconus (100% clear at month 60) followed by CHED (82.3% at month 61). The worst outcome was observed in traumatic cases (16.6% at month 9) Conclusion: Pediatric PK yielded the best results when the indications were keratoconus and old corneal scar followed by CHED. The worst prognosis was observed in eyes with a history of trauma having led to vitreoretinal surgery and anterior segment dysgenesis.