پيوند لايه‌اي قدامي عميق قرنيه با استفاده از قرنيه‌هاي منجمد در مقايسه با قرنيه‌هاي تازه در بيماران مبتلا به قوز قرنيه

Deep Anterior Lamellar Keratoplasty Using Frozen versus Fresh Corneas in Patients with Keratoconus

هدف: مقايسه نتايج باليني و فراباليني (پاراكلينيك) پيوند لايه‌اي قدامي عميق قرنيه (DALK) در بيماران مبتلا به قوز قرنيه با استفاده از قرنيه‌هاي منجمد در مقابل قرنيه‌هاي تازه نگه‌داري‌شده در يخچال. روش پژوهش: اين مطالعه به صورت آينده‌نگر و مقايسه‌اي در بيمارستان لبافي‌نژاد انجام شد. قرنيه‌هاي منجمد و قرنيه‌هاي تازه از بانك چشم گرفته شدند. عمل جراحي DALK به روش حباب بزرگ (big bubble) انجام شد. نوع درمان و طول مدت آن بعد از عمل در همه بيماران يكسان بود. حدت بينايي، شفافيت قرنيه پيوندي، نقص اپيتليوم، بروز دفع پيوند و پاكي‌متري ? و ? ماه بعد از عمل ارزيابي شدند. اسكن كانفوكال قرنيه‌هاي پيوندي از نظر تراكم سلول‌هاي اپي‌تليوم بازال، تراكم كراتوسيت‌ها (در لايه قدامي، مياني و خلفي)، درجه كدورت حدفاصل قرنيه پيوندي با بستر قرنيه گيرنده و تراكم سلول‌هاي اندوتليوم نيز در مقاطع 3 و 6 ماه بعد از عمل انجام شد. در نهايت، نتايج بين دو گروه مورد مطالعه مقايسه شد. يافته‌ها: در اين مطالعه، ?? فرد مبتلا به قوز قرنيه تحت جراحي DALK قرار گرفتند كه در 1? مورد از قرنيه منجمد و 1? نفر از قرنيه تازه استفاده شد. ميانگين بهترين ديد اصلاح‌شده در دو گروه، در ماه ? و ? تفاوت معني‌داري نداشت (05/0P > ). ميانگين ضخامت مركزي قرنيه نيز بين دو گروه تفاوت آماري معني‌داري نداشت (05/0P > ). در هيچ كدام از دو گروه، نقص پايدار اپي‌تليوم قرنيه و علايمي مبني بر دفع پيوند در معاينات با اسليت‌لمپ ديده نشد. تنها در گروه قرنيه منجمد، ? چشم (?/1? درصد) در معاينه با اسليت‌لمپ، شفاف نبودند كه يكي از آن‌ها بعد از ? ماه، كاملاً شفاف شد. در كانفواسكن نيز تفاوتي بين دو گروه از نظر تراكم سلول‌هاي اپي‌تليوم بازال و تراكم سلول‌هاي اندوتليال يافت نشد (05/0P > ) ولي تراكم كراتوسيت‌ها در هر سه سطح قدامي، مياني و خلفي، در گروه قرنيه منجمد كم‌تر بود (05/0P < ). ميانگين كراتوسيت‌ها در هر سه سطح، در گروه قرنيه منجمد، هم در ماه ? و هم در ماه ?، صفر گزارش شد. در كانفواسكن، درجه كدورت سطح فاصل در ماه ? در دو گروه تفاوت معني‌داري نداشت (05/0P > ) ولي پس از گذشت ? ماه، درجه كدورت در گروه قرنيه منجمد بيش از گروه قرنيه تازه بود. هم‌چنين كاهش درجه كدورت در عرض ? ماه، فقط در گروه قرنيه تازه از نظر آماري معني‌دار بود (05/0P < ). نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد كه انجام DALK با استفاده از قرنيه منجمد داراي نتايج باليني و فراباليني مشابه با قرنيه تازه مي‌باشد و در صورت وجود دسترسي محدود به قرنيه تازه، به ويژه در برخي از ماه‌هاي سال و مشكلات ارسال قرنيه به مناطق دور، مي‌توان از قرنيه منجمد در پيوند لايه‌اي سود برد.

Purpose: To compare the clinical and paraclinical outcomes following deep anterior lamellar keratoplasty (DALK) using frozen versus fresh corneas in patients with keratoconus. Methods: In this prospective, comparative interventional study, 16 frozen and 19 fresh corneas were used during DALK in keratoconus patients. Big bubble technique was used in all patients. The two groups were compared at 3 and 6 months after surgery in terms of best spectacle-corrected visual acuity (BSCVA), graft clarity, the rate of epithelial defect improvement, graft rejection and pachymetry. Confocal scan was performed to measure and compare basal epithelial cell density, keratocyte density at anterior, middle and posterior stroma, interface haziness and endothelial cell density. Results: The study included 22 female and 13 male subjects with mean age of 27±5 (21-32) years. There was no statistically significant difference between the two groups regarding mean value of BSCVA, central corneal thickness, basal epithelial cell density and endothelial cell density. Graft epithelial defects improved by 7 days postoperatively in both groups. The rejection-free graft survival rate was 100% in both groups. Three months postoperatively, TWO grafts belonging to the frozen cornea group were not clear. Of which, one became clear after 6 months. There was a significant difference between anterior, middle and posterior keratocyte density with mean keratocyte density of zero at both 3 and 6 months postoperatively in the frozen corneas. Confocal scan demonstrated significantly higher interface haziness after 3 months, in frozen corneas after 6 months (P < 0.05). Conclusion: DALK using frozen corneas seems to yield clinical and paraclinical results comparable to DALK using fresh corneas.