مقايسه مدل ها ي حاشيه اي و انتقال براي تحليل پاسخ هاي دو حالتي: يك مطالعه شبيه سازي

چكيده مقدمه: مطالعات طولي در بسياري از شاخه هاي علوم، خصوصاً در علوم پزشكي بسيار رايج است. در دو دهه اخير مدل ‌هاي بسيار زيادي براي بررسي اين گونه داده ها پيشنهاد شده است. اين مدل ها هم ‌چنين براي بررسي متغيرهاي پاسخ مختلف از جمله ترتيبي و دوحالتي كه در مطالعات پزشكي كاربرد بسياري دارند، بسط داده شده‌اند. با اين ‌كه تاكنون مقالات بسياري به مقايسه مدل هاي حاشيه اي و اثرات تصادفي پرداخته اند، مطالعات كمتري در مورد مقايسه مدل هاي حاشيه اي و انتقال انجام گرفته است. مواد و روش‌ ها:در اين مطالعه با استفاده از شبيه‌ سازي با مقدارهاي مختلف از همبستگي داده ها، دقت اين دو مدل به وسيله محاسبه سطح زير منحني راكمورد مقايسه قرار گرفت و برتري هر يك از دو مدل در شرايط مختلف بيان گرديد. يافته هاي پژوهش: اگر افراد سالم با سرعت زيادي بيمار شوند(شدت انتقال از وضعيت سالم به بيمار) و مدت زمان بيشتري را در وضعيت بيماري بگذرانند، استفاده از مدل انتقال براي پيش بيني مناسب تر است. هم چنين در شرايطي كه شدت انتقال بين دو وضعيت مطالعه يكسان باشد و يا روندي برعكس حالت قبل داشته باشد، به اين معني كه افراد سالم زمان بيشتري را در وضعيت سلامتي بگذرانند و در صورت بيمار شدن با سرعت بيشتري بهبود يابند، استفاده از مدل حاشيه‌ اي براي پيش بيني مناسب تر است. بحث و نتيجه گيري: نتايج به‌ دست آمده از مطالعه حاضر به پژوهشگر اين امكان را مي دهد كه اگر هدف از مطالعه پيش بيني پاسخ باشد، علاوه بر در نظر گرفتن مطالب ذكر شده، ميزان شدت انتقال بين وضعيت ها را نيز جهت انتخاب مدل، براي رسيدن به نتايج دقيق تر در نظر بگيرد.