ارتباط مصرف مغزها با شيوع چاقي شكمي، چاقي و اضافه وزن: يك مطالعه‌ي اپيدميولوژيك

Association Between Nuts Consumption and Abdominal Obesity, Overweight and Obesity in Female Adolescents: An Epidemiological Study

مقدمه: يكي از سالم‌ترين گروه‌هاي غذايي مغزها مي‌باشند، اما هميشه به سبب محتواي چربي و انرژي بسيار زياد، مصرف آن‌ها به منظور كنترل وزن حذف يا محدود شده ‌است، پژوهش حاضر به بررسي ارتباط مصرف مغزها و چاقي شكمي، چاقي و اضافه وزن پرداخت. مواد و روش‌ها: در پژوهش مقطعي حاضر 550 نفر دختر نوجوان 18-15 ساله از دبيرستان‌هاي دخترانه شهر نجف‌آباد به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي انتخاب شدند. داده‌هاي تن‌سنجي به روش استاندارد اندازه‌گيري گرديد. دريافت مغز و ديگر داده‌هاي تغذيه‌اي توسط پرسش‌نامه‌ي FFQ نيمه كمي مورد ارزيابي قرار گرفت. فعاليت بدني توسط پرسش‌نامه‌ي IPAQ و داده‌هاي زمينه‌اي توسط پرسش‌نامه‌ي كتبي اندازه‌گيري شدند. به منظور ارزيابي چاقي شكمي از صدك 75 دور كمر نوجوانان ايراني استفاده شد. چاقي و اضافه وزن با استفاده از حدود مرزي (IOTF) تعريف شدند. يافته‌ها: شيوع چاقي شكمي، چاقي و اضافه وزن به ترتيب 9/48% و 7/25% بود. ميانگين مصرف مغزها در اين جامعه 36/22 گرم در روز، و ميانه مصرف 35/10 گرم در روز بود. پس از تعديل عوامل مخدوش‌كننده، افرادي كه در بالاترين چارك مصرف مغز قرار داشتند، شانس كم‌تري به منظور بروز چاقي و اضافه وزن (نسبت شانس 25/0 و فاصله اطمينان 95%: 54/0 تا 11/0) و چاقي شكمي (نسبت شانس 43/0 و فاصله اطمينان 95%: 84/0 تا 22/0) در مقايسه با افراد پايين‌ترين چارك داشتند. نتيجه‌گيري: مصرف بيشتر مغزها با كاهش خطر چاقي شكمي، چاقي و اضافه وزن همراه است. يافته‌هاي پژوهش حاضر نشان داد مغزها يكي از اجزا مهم رژيم غذايي از ديد كنترل وزن و چاقي شكمي مي‌باشد.

Introduction: Nuts are one of the most healthy food groups, but due to their fat content and high energy density their consumption is mostly restricted for weight control. The aim of this study was to assess the association between nuts consumption and abdominal obesity, overweight and obesity. Materials and Methods: In this cross-sectional study, data were collected on 550 female adolescents, aged 15-18 years, selected by multistage cluster random sampling from Najafabad high schools. Anthropometric measurements were obtained using standard methods. Intakes of nuts and other food groups were evaluated by a semi quantitative food frequency questionnaire. Physical activity was measured using the International Physical Activity Questionnaire (IPAQ) questionnaire. Other required variables were collected by general questionnaires. Abdominal obesity was defined on basis of the 75th Waist circumference percentiles for Iranian children and adolescents. Overweight and obesity were defined on the basis of International Obesity Task Force (IOTF) cut-points. Results: The pre valence of abdominal obesity and overweight or obesity were 48.9 and 25.7 percent respectively. Mean and median intakes of nuts in this community were 22.36 and 10.35 gr/day respectively. After controlling for potential confounders, the subjects in the top quartile of nut consumption were less likely to have overweight and obesity [odds ratio (OR):0.25; 95% CI: 0.11-0.54] and abdominal obesity (OR: 0.54; 95% CI, 0.28-1.03), compared to those in the lowest quartile. Conclusion: Consumption of nuts was associated with lower risk of abdominal obesity, overweight and obesity. The results of this study suggest that incorporating nuts into diets might help weight control.