رابطه سبك‌هاي تفكر با عزت نفس در دانش‌آموزان دختر دبيرستاني و پيش‌دانشگاهي

Surveying the relationship between Thinking Styles and Self-esteem among High School and Pre-university Girl Students

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه بين سبك‌هاي تفكر با عزت نفس دانش‌آموزان دختر دبيرستاني و پيش‌دانشگاهي بود. جهت اجراي پژوهش، 200 نفر از دانش‌آموزان با تكميل مقياس سبك‌هاي تفكر- بعد كاركرد (استرنبرگ و واگنر،1991) و مقياس عزت نفس (روزنبرگ،1965) در پژوهش شركت كردند. براي تحليل آماري داده‌هاي پژوهش از شاخص‌ها و روش هاي آماري شامل؛ ميانگين، آزمون t، ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون استفاده شد. نتايج نشان داد كه در كل 72% واريانس مربوط به عزت نفس به‌وسيله متغير سبك تفكر و مولفه‌هاي آن، تبيين مي‌شود (72% = (R و ضريب تاثير سبك تفكر اجرايي (35/2 =B) و نيز ضريب تاثير سبك تفكر خلاق (14/1 =B) با توجه به آماره t ، نشان مي‌دهند كه اين متغيرها با اطمينان 99/0 مي‌توانند؛ تغييرات مربوط به عزت نفس را پيش‌بيني كنند هم چنين ضريب رگرسيون پيش بين نشان داد كه سبك تفكر قضايي، نمي تواند واريانس عزت نفس دانش‌آموزان را به طور معنادار تبيين كند (001/0(Sig > . با افزايش عزت نفس، دانش‌آموزان گرايش بيش‌تري به سبك‌هاي تفكر خلاق و اجرايي و گرايش كم‌تري به سبك تفكر قضايي دارند.

The purpose was study of relationship between thinking styles and self-esteem among high school and pre-university girl students. For conducting the study, 200 students contributed in the survey by completing Sternberg-Wagner thinking styles- function dimension (1991) and self-esteem scale (Rosenberg, 1965). Indicators and statistical methods including mean, t-test, Pearson correlation coefficient, and regression analysis were used for statistical analysis of data. Findings showed that in general, 72 percent of variance related to self-esteem is explained by thinking styles variable and its components (R=72%) and effect coefficient of administrative thinking style (B=2.35) as well as effect coefficient of creative thinking style (B=1.14) according to t statistics show that these variables can predict changes related to self-esteem with 0.99 confidence. Also, predictive regression coefficient indicated that judicial thinking style cannot meaningfully explain variance related to studentsʹ self-esteem (Sig > 0.001). By increase of self-esteem, students have more tendency for creative and administrative thinking styles and less for judicial one.