سخن و آپولو

Towards Arabic & Persian Romanticism : Resemblances between

اين نوشتار، با تكيه بر اين نكته كه رويدادهاي فرهنگي صد سال اخير ايران و جهان عرب سخت شبيه هم است، دو نشريه جريان‌ساز ايراني و مصري- سخن و آپولو- را مورد بررسي قرار مي‌دهد. هنوز صداي اين دو نشريه تاثيرگذار را كه حلقه پيوند ادبيات سنتي و مدرن به شمار مي‌روند، مي‌توان از ديواره زمان شنيد. در اين مقاله ابتدا به اجمال اين دو نشريه كه به همت خانلري و ابوشادي منتشر مي‌شدند، معرفي شده است. در پايان به برخي قدرمشترك‌هاي اين دو نشريه اشاره شده است؛ قدر مشترك‌هايي مانند وارد كردن حال و هوايي جديد در حوزه شعر، گسترش شعر تمثيلي و نمايشي، وضع مباني و معيارهاي جمال‌شناسي جديد، رويكرد اعتدالي به ادبيات اروپا به‌ويژه شعر، ترجمه‌ و نقد؛ چاپ و انتشار آثار شعري و تحقيقاتي مدرن، معرفي و شناسايي بسياري از چهره‌هاي شاخص ادبيات عرب و ايران براي اولين بار، به دور بودن هر دو نشريه از گرايش‌هاي سياسي و حزبي و نظريه‌پردازي‌ و جريان‌سازي هر دو نشريه در حوزه شعر.

Appolo in Egept and Sokhan in Iran were two influential literary journals in Arabic and Persian Literature , respectively. They are placed between classic and romantic poetry. This article aims at introducing these two journals and uncovers some resemblances between them. Appolo was the official organ of "Appolo Society" in Cairo and was edited by the great romantic poet, Abu Shady and Sokhan was published under the editorship of Parviz-e Natel-e Khanlary by some college graduates. The present authorʹs account of the resemblances between these two journals zones at introducing a fresh atmosphere in poetry especially romanticism, improving allegoric and dramatic poetry, establishing modern aesthetics, adopting a temperate approach to European literature, and taking a nonpolitical position. Finally, the paper briefs many letter men and poets in Arabic and Persian literature.