اختلاف در صلاحيت در آيين دادرسي مدني ايران

THE DISPUTE IN COMPETENCE ON THE IRANIAN CIVIL PROCEDURE

يكي از مباحث مهم آيين دادرسي مدني، بحث اختلاف در صلاحيت مراجع قضاوتي است. عنوان فصل دوم باب اول قانون آيين دادرسي دادگاه هاي عمومي و انقلاب در امور مدني مصوب 1379 (مواد 26-30)، اختلاف در صلاحيت و نحوه حل آن است ليكن در اين فصل، اختلاف در صلاحيت ذاتي از صلاحيت محلي تفكيك نشده است. علاوه بر اين، صلاحيت نسبي نيز يكي از اقسام صلاحيت است كه ظاهراً مقنن آن را با صلاحيت محلي يكي دانسته است. خواهيم ديد كه اين دو نوع صلاحيت با يكديگر تفاوت دارند. در فصل مزبور، اشاره اي به اختلاف در صلاحيت نسبي نشده است. در اين مقاله، ضمن تفكيك صلاحيت محلي از نسبي، مفهوم اختلاف در صلاحيت و اقسام مختلف آن و نحوه حل اين اختلافات مورد بررسي قرار مي گيرد.

One of important subjects in the civil procedure is the dispute in competence of judicial authorities. The title of chapter 2 of part1 of the civil procedure code, enacted by 1379 (articles 26-30) is the dispute in competence and method of settlement of it. There is no different between inherent and local competence in this chapter. Moreover, there are not regulations about relative competence in that chapter. It seems that legislator alike some of lawyers has thought that local and relative competence is one category, while they are two different categories. In this article, we consider the concept and kinds of disputes in competence of judicial authorities and methods of settlement of these disputes.