بررسي شيوع افسردگي و عوامل موثر بر آن در دانشجويان دانشكده هاي بهداشت و پيراپزشكي دانشگاه علوم پزشكي سبزوار در سال تحصيلي 89-90

مقدمه: افسردگي يكي از چهار بيماري عمده در دنيا و شايع ترين علت ناتواني ناشي از بيماري ها است. بروز افسردگي در سنين جواني با افت شديد عملكرد اجتماعي و شغلي و نيز عملكرد تحصيلي همراه است. هدف از اين تحقيق تعيين شيوع افسردگي و عوامل مرتبط با آن در دانشجويان دانشكده هاي بهداشت و پيراپزشكي دانشگاه علوم پزشكي سبزوار در سال تحصيلي 89-90 مي باشد. مواد و روش ها: اين مطالعه از نوع توصيفي – مقطعي در سال تحصيلي 89-90 انجام گرفت. تعداد 307 نفر از دانشجويان به روش سرشماري مورد مطالعه قرارگرفتند. جمع آوري داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد شده بك و فرم مشخصات فردي انجام شد. از آزمون هاي تي، آناليز واريانس و ضريب همبستگي پيرسون از طريق نرم افزار spss.16 جهت تجزيه و تحليل اطلاعات استفاده شد. يافته ها: اين تحقيق نشان داد كه 43 % از دانشجويان به درجات مختلفي از افسردگي مبتلا بودند كه 3/29% از آنها افسردگي خفيف، 8/7% افسردگي متوسط و 5/6% افسردگي شديد داشتند. ميانگين امتياز افسردگي در كل دانشجويان مورد بررسي 38/11 و انحراف معيار 07/10 مي باشد. ارتباط بين جنس، سن، تاهل، نظام وظيفه، ترم تحصيلي، محل سكونت و افسردگي در دانشجويان مورد بررسي از نظر آماري معني دار نبوده است. بين افسردگي دانشجويان و معدل آنها ارتباط معكوس وجود دارد (05/0 < p). همچنين در اين بررسي بين علاقه به رشته تحصيلي و نكشيدن سيگار با اطمينان 95 درصد ارتباط معني دار وجود دارد(05/0 < p). نتيجه گيري: با توجه به نتايج ميزان افسردگي در دانشجويان در حد خفيف است و جهت كاهش عوامل موثر بر آن بايد تدابيري اتخاذ گردد.