آموزش حرفه‌اي‌گري پزشكي و نقش الگويي استادان دانشگاه علوم پزشكي گيلان از ديدگاه دستياران اين دانشگاه

Education of Medical Professionalism and the Role of Educators of Guilan University of Medical Sciences, Iran, According to its Residents

زمينه و هدف: به دلايل متعددي نياز به تغيير در فرهنگ، محيط آموزشي و برنامه درسي آموزش پزشكي براي حركت به سمت ارتقاي حرفه‌اي‌گري پزشكي (پايبندي به اصول حرفه‌اي پزشكي) لازم و ضروري به نظر مي‌رسد. هدف اين مطالعه، ارزيابي اوليه‌اي از نگرش دستياران دانشگاه علوم پزشكي گيلان درباره برنامه‌هاي آموزش حرفه‌اي‌گري و نقش استادان در اين زمينه در دانشكده پزشكي بود . روش كار : اين مطالعه توصيفي به وسيله پرسشنامه‌اي كه روايي و پايايي آن تاييد و بر اساس مسايل فرهنگي- اخلاقي خاص كشورمان تعديل شد، در بين 189 دستيار رشته‌هاي تخصصي دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي گيلان در سال تحصيلي 91-1390 انجام گرديد. آناليز اطلاعات با استفاده از آزمون Student-t و نرم‌افزار STATA انجام شد. يافته‌ها : در اين مطالعه 140 دستيار از 14 رشته تخصصي با ميانگين سني 49/4 ± 2/32 سال شركت نمودند و پرسشنامه ها را تكميل كردند. بيش از 50 درصد دستياران، ميزان موفقيت برنامه آموزشي را در زمينه‌هاي مختلف آموزش اصول حرفه‌اي‌گري پزشكي متوسط تا زياد دانسته‌اند. بيش از40 درصد آنان نيز تاثير استادان الگو را در آموزش اين اصول زياد دانسته‌اند. 9/62 درصد دستياران بر آموزش اين اصول به صورت تدريس نظري- عملي اتفاق نظر داشتند. نتيجه‌گيري : ميزان موفقيت برنامه‌هاي آموزشي در زمينه‌هاي مختلف اصول حرفه‌اي‌گري پزشكي به نسبت خوب بوده است، اما نياز به بهبود دارند. دستياران اذعان دارند تاكنون اصول حرفه‌اي‌گري را در قالب يك برنامه درسي پنهان از استادان خود آموخته‌اند، اما اين اصول بايد به صورت واحدهاي نظري و عملي هم تدريس شوند.

Background & Objective: There are many reasons that it is necessary to change the culture, educational environment, and curriculum of medical education toward addressing and developing the fundamentals of medical professionalism. The primary objective of this study was to assess the attitudes of residents about training professionalism in the School of Medicine in Guilan University of Medical Sciences, Iran. Methods: This descriptive study was conducted on 189 residents of Guilan University of Medical Sciences based on a questionnaire adjusted to culture and ethical issues of Iran in 2011-12. The reliability and validity of the questionnaire was confirmed. The data were analyzed by t-test and using the Stata statistical software. Results: In this study, 140 residents from 14 fields participated with mean age of 32.2 ± 4.49 years. More than 50% of residents rated the success of medical professionalism education programs as medium to high. More than 40% of them have considered the effect of role model educators, in the education of these principles, to be great. 62.9% of residents agreed with the theoretical–practical teaching of these principles. Conclusion: The degree of success of educational programs in various fields of medical professionalism was acceptable, but needs improvement. The residents acknowledge that they learn the principles of professionalism from their educators in a hidden educational curriculum, but believe that they must also be taught in theoretical and practical units.