بررسي شيوه‌هاي متداول ارزشيابي و ارتباط آن با رويكردهاي يادگيري در دانشجويان پرستاري دانشگاه علوم پزشكي كرمان

The Assessment Methods and its Relationship to Learning Approaches of Nursing Students in Kerman University of Medical Sciences, Iran

زمينه و هدف: در آموزش دانشگاهي دو رويكرد عميق و سطحي وجود دارد. چنانچه ارزشيابي بر مبناي درك عميق طراحي شده باشد، مي‌تواند يادگيري عميق را به دنبال داشته باشد. از اين رو پژوهش حاضر، به منظور بررسي شيوه‌هاي متداول ارزشيابي و ارتباط آن با رويكردهاي يادگيري در دانشجويان پرستاري دانشگاه علوم پزشكي كرمان در سال 1390 انجام شد. روش ‌ كار : اين پژوهش يك مطالعه توصيفي تحليلي بود كه در آن از پرسش ‌ نامه ( R-SPQ-2F يا Revised study process questionnare 2 factor )، به همراه سوالات مربوط به ويژگي‌هاي فردي و شيوه‌هاي متداول ارزشيابي دروس داخلي جراحي در پرستاري استفاده شد. نمونه پژوهش 198 دانشجوي پرستاري بود. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 18 و آمار توصيفي (توزيع فراواني، ميانگين و انحراف معيار) و تحليلي (آزمون‌هاي t و ANOVA ) و ضريب همبستگي Pearson مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها : بيشترين آزمون مورد استفاده در نوع كتبي چند گزينه و در نوع باليني مشاهده مستقيم مهارت ‌ هاي عملي ( Directly observed procedural skills يا DOPS ) بود. رويكرد عميق 006/5 ± 27/34 و رويكرد سطحي 52/5 ± 21/31 نمره را به خود اختصاص داد و رويكرد عميق بيشتر بود. در ارتباط شيوه‌هاي ارزشيابي با رويكردهاي يادگيري تفاوت معني‌دار آماري مشاهده شد (05/0 < P ). بدين صورت كه استفاده از آزمون‌هاي MCQ ( Multiple choice question ) و DOPS به تنهايي داراي رويكرد سطحي بود، در حالي كه تركيبي از آزمون‌ها و ارايه پروژه در آزمون‌هاي كتبي و DOPS به همراه پروژه عملي در آزمون‌هاي باليني رويكرد عميق يادگيري را به دنبال داشت. همچنين در سنين بالاتر، افراد مجرد و در مقطع ارشد رويكرد عميق بيشتر بود (05/0 > P ). نتيجه‌گيري : استفاده از آزمون‌هاي MCQ و DOPS بدون توجه به نكاتي از قبيل بازانديشي و حل مساله رويكرد سطحي را به دنبال خواهد داشت. با توجه به ارتباط شيوه‌هاي ارزشيابي با رويكردهاي يادگيري دانشجويان و از آن جا كه شيوه‌هاي متداول در پژوهش حاضر دانشجويان را به سمت يادگيري سطحي هدايت مي‌كند، استفاده از ارايه پروژه در دروس نظري و عملي جهت اتخاذ رويكرد عميق، يادگيري پايدار و توانمندسازي دانشجويان جهت پذيرش مسووليت‌هاي حرفه‌اي در آينده پيشنهاد مي‌شود.

Background & Objective: There are two basic learning approaches in academic education; deep and surface. If educational assessment is designed based on deep understanding it will lead to deep learning. This study aimed to investigate conventional methods of assessment in medical surgical courses and its relationship with learning approaches in nursing students of Kerman University of Medical Sciences, Iran, in 2010. Methods: This is a descriptive analytic study. A questionnaire consisting of three sections including personal characteristics, assessment methods, and the revised two-factor study process questionnaire (R-SPQ-2F) was completed by 198 nursing students. Data were analyzed using SPSS and by means, standard deviation, frequency, Student’s t-test, ANOVA, Pearson correlation, and Rho. Results: The most used assessment methods were multiple choice question (MCQ) and Direct Observation Procedural Skills (DOPS). The mean score of deep learning approach was 34.27 ± 5.006 and of surface learning approach was 31.21 ± 5.52. Regarding the relationship between learning approaches and assessment methods, results showed a significant difference (P < 0.05). MCQ and DOPS alone resulted in the surface approach, but a combination of tests and projects in written, and DOPS tests lead to deep learning approach in clinical tests (P < 0.05). Conclusion: Using MCQ and DOPS without concentration on reflection and problem solving lead to surface approach. As common assessment methods in this study led to surface approach, using projects in written and clinical assessment for deep approach, lifelong learning, and student empowerment for their future responsibilities is suggested