بررسي سبك اشعار سرشار قراجه داغي

Analysis of Qaraj-e-daqi poem’s

دوره بازگشت ادبي در زمان قاجار گويندگاني را معرفي كرد كه سبكهاي شعري خراساني يا عراقي را الگوي خود قرار داده بودند. برخي از اين شاعران عليرغم گمنامي، سبكي ممتاز داشته اند؛ چنانكه در اين ميان شيوه حافظ براي شاعر آذربايجاني نجفقلي خان سرشار (متوفاي 1234) مطلوب افتاده بود. از ديوان او دو نسخه خطي باقي مانده كه شامل يك مقدمه منثور مفصل و مصنوع به قلم شاعر و 4748 بيت شعر است. مضمون و محتواي غالب اشعار سرشار را شكايت از هجران ، درد و رنج روزگار و مدح و رثاي ايمه تشكيل ميدهد. شگردهاي ادبي شعر او برجسته و هنرمندانه و زبان او صميمي و دلنشين است. در اين مقاله سعي شده پس از معرفي مختصر سرشار، سبك شعري او در سطوح زباني، ادبي و فكري بررسي شود.

Concellation of letery in Qajar era intrduces poets that Khorasani and Eraqi style were taken place in their poems.some poets had excelent styles despite their obsurity.for instance Hafezesʹs stylebecame favorable to Azarbayjani poet "Najafgoli Khan Sarshar". the two remaining of his manuscript contains detailed prose and complicated preamble which is 4748 verse writen by poet. most of Sarsharʹs poets content is about complaint of sepration and difficulties of time and eulogy of Imams.his creativity in his poems is outstanding and skilful and his diction is pleasant. after briefly introduction of Sarshar we will study vhis poeting style in forms of diction,literary and thoughts.