نقش جناس مركب و خط در موسيقي كناري مثنوي از منظر سبك شناسي صورتگرا

Pun role in the music composition in the Masnavi

مولانا شاعر عشق، در ساحت عرفان و حكمت داراي ژرفاي بيحد است. مخاطب بنا به ظرفيت و توان ادراكش از رموز اشعارش بهره مند ميشود. هرچند در جاي جاي مثنوي خاطرنشان ميكند كه بدنبال معناست و لفظ تنها ابزاري در جهت ايراد آن، ليكن در بكارگيري برخي فنون ادبي توان شگرفي دارد و حيرت مخاطب را برميانگيزد. در اين مقاله سعي ميشود به هنر جناس پردازي مولوي پرداخته شود. مولوي در پي آنست كه با كلام آهنگين در قالـب جـناس سخن خود را برجسته كند. چقدر هنري و زيبا موسيقي كلام او نقش آفريني ميكند و آرايه هاي بديعي را در غايت چشمگيري ميآفريند. شاعر در جايگاه قافيه بصـورت وافر از اين جناسها بهره برده است. توجـه مولانا به فنون ادبي در ذيل عنوانهايي چون: جناس مركب و جناس خط بررسي شده است. تجلي جناس در جايگاه قوافي مثنوي منجر شده است تا مولوي ناگريز به التزام وحدت حروف باشد؛ بدين ترتيب موسيقي دروني شعرش در خدمت موسيقي كناري قرار ميگيرد. اين امر بجهات گوناگون صورت گرفته است كه مهمترين آنها بـر انگيختن توجه مخاطب و زيبا سازي صوري كلام و بلاغت زبان است.

Love poet Rumi and Sufism, the mystical realm of wisdom and profundity of the moment of union. The audience capacity and can greatly benefit from the secrets of his poems. Although in place and literal meaning Rumi notes that after only a tool meant to deliver, but the use of literary techniques which can dramatically raise the audience stunned. This paper is Rumi in the art of making the pun. Rumi is followed by a short musical puns in his speech to highlight. The characters and dialogue and makes it sound so beautiful instrumental music he would play Creating substantial exquisite array at the end. In place of the great poet of the pun and rhyme are used. Maulana according to the following titles of literary techniques such as ink and Pun Pun line is studied. Rumi has led to the pun expression Qvafy Rumiʹs letters to unity is inevitably bound; The music is poetry in the service of the music. It would have been different Bjhat the most important words and rhetoric arouse the attention of the audience and the beautiful face of language.