تصويرگري با شكل واج و واژه، مختصه اي سبكي در قصايد خاقاني

Illustration with the phoneme and word form, Stylistic features of Khaghani

خاقاني يكي از بزرگترين شاعران قصيده سراي صاحب سبك شمرده ميشود. توجه ويژه او به صورت و فرم به اندازه اي است كه او را در رديف دو سه شاعر بزرگ فرماليست شعر فارسي جاي ميدهد. ويژگيهاي سبك شخصي او هريك به نوعي در ارتباط با صورت و فُرم است. تصويرگري با شكل حروف و واژه ها يكي از ويژگيهاي سبك فردي اوست كه ميتوان آنرا نوعي شعر تصويري هم دانست و پيشينه شعر تصويري‌ ِدوران معاصر را در اشعار خاقاني جُست و يافت. بنابراين ديدگاه، شعر تصويري گونه ايست كه‌ در آن شاعر با تغيير در شكل نوشتاري شعر (گونه معاصر آن) و توجه به صورت و شكل واج و واژه و تصويرگري با آن (گونه موجود در شعر خاقاني)، ضمن ابداع و نوآوري در ساختار نگارشي، به تجسيم تصوير و دريافت بهتر منظور و موضوع نظر دارد. شعر تصويري، بدون درنظر داشتن شكل ساختاري و نوشتاري آن قابل فهم ميباشد، اما دريافت مقصود شاعر با توجه به اين ساختار و فرم كاملتر و تمامتر است. درين مقاله ضمن اشاره اي گذرا به شعر تصويري و انواع آن و مقايسه با شعر ديداري، نمونه هايي از گونه دوم شعر تصويري (توجه به صورت و شكل واج ،واژه و تصويرگري با آن) از قصايد خاقاني، بعنوان يكي از ويژگيهاي سبك فردي وي، ارايه ميشود.

Pattern poetry isverse that the typography or lines are arranged in an unusual configuration. Poet in this type tries to illustrate by the typography of poem or lines or words. The ability of pattern poetry to hold its meaning apart from its typography—i.e., it can be read aloud and still retain its meaning. Among the poets of classical Persian poetry Khaghani can be called “ One of the great formal poets”. Bing the pattern poetry on his poems is one indication of this claim so Khaghani is the pioneer of the Contemporary poets. In this essay , by refers to pattern poetry , samples of this literal type is shownon Khaghani poets .