بررسي سبك‌هاي يادگيري دانشجويان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي كرمان و ارايه الگوي مناسب تدريس بر اساس ديدگاه آنان

Reviewing Learning Styles Regarding Medical Students of Kerman University of Medical Sciences and Providing a Teaching Method Appropriate based on Their Views

زمينه و هدف: يكي از مهم‌ترين عوامل موثر در يادگيري دانشجويان، سبك يادگيري آن‌ها است كه شناسايي سبك يادگيري به تهيه يك برنامه آموزشي در راستاي يادگيري مطلوب و موثر كمك مي‌كند. اين پژوهش، با هدف تعيين سبك‌هاي يادگيري دانشجويان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي كرمان و ارايه الگوي مناسب تدريس بر اساس ديدگاه آنان صورت گرفت. روش كار: اين مطالعه توصيفي- مقطعي در سال 1390 بر روي 276 دانشجوي پزشكي كه به روش نمونه‌گيري طبقه‌اي سهمي انتخاب شدند، صورت گرفت. ابزار گردآوري داده‌ها پرسش‌نامه بود كه شامل سه قسمت عوامل دموگرافيك، پرسش‌نامه يادگيري Kolb و قسمت سوالات مربوط به روش‌هاي تدريس بود. داده‌ها پس از جمع‌آوري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها : سبك يادگيري اكثر دانشجويان جذب كننده (1/47 درصد) بود و پس از آن، به ترتيب سبك واگرا (8/26 درصد)، همگرا (5/18 درصد) و انطباق يابنده (6/7 درصد) بود. مناسب‌ترين الگوي تدريس از ديدگاه دانشجويان، روش دريافت مفاهيم، گزارش از بخش و محاوره گروهي بود. بين سبك يادگيري و متغيرهاي سن، جنس، سال تحصيلي و وضعيت تاهل رابطه معني‌داري يافت نشد، اما با محل سكونت دانشجو و تمايل به ادامه تحصيل ارتباط معني‌دار وجود داشت؛ به گونه‌اي كه سبك يادگيري در افراد ساكن در شهر، جذب كننده و در افراد ساكن در روستا، بيشتر واگرا بود. همچنين در كساني كه تمايل به ادامه تحصيل در مقاطع بالاتر را داشتند، سبك يادگيري واگرا بود. نتيجه‌گيري: دانشجويان پزشكي، روش‌هاي آموزشي دريافت مفاهيم، گزارش از بخش و محاوره گروهي را الگوي مناسب تدريس براي آموزش خود انتخاب كرده‌اند كه اين يافته، براي سيستم آموزش پزشكي و استادان مفيد مي‌باشد. استادان و مدرسان بهتر است به جاي استفاده از روش‌هاي آموزشي يكنواخت مانند سخنراني، به منظور ارتقا و بهبود يادگيري دانشجويان، از روش‌هاي دانشجو محور كه فراگيران در آن‌ها نقش فعالي دارند، استفاده كنند.

Background & Objective: One of the most important factors in students learning is their learning style whose identification helps to produce an optimal and effective learning program. This study aimed to determine the learning styles in medical students and providing an appropriate teaching method based on their views. Methods: This cross-sectional study was conducted in 2011 on 276 medical students who were chosen by proportional to size method. The means of data collection was a questionnaire, which included three parts i.e. demographic factors, Kolb’s learning styles and questions about teaching methods. Then the data were collected and analyzed. Results: Learning style of most of the students was assimilator (47.1%) and the order afterwards was divergent style (26.8%), convergent (18.5%), and accommodator (7.6%), respectively. The most appropriate teaching methods from the viewpoints of students were concept attainment, ward report and case-conference methods. No statistically significant association was found between the learning style and the variables of age, gender, academic year and material status. There was a statistically significant association between the habitat of students and their wish to continue study; however, in urban students was accommodator and in students who wanted to study in postgraduate levels, learning style was divergent. Conclusion: Considering note that medical students, have chosen concept attainment, ward report and case-conference methods as appropriate pattern of teaching for their training, this results are helpful for medical education system so that to improve students’ learning. The lecturers had better bring student-centered approach -in which learners have an active role to learn- rather than uniform teaching method such as lectures.