مقايسه دارايي‌هاي نامشهود نظام آموزش عالي با نظام صنعتي بر اساس تيوري منبع محور

Comparing Intangible Assets of the Higher Education System with Industry System based on Resource-based Theory

تيوري منبع محور توجه سازمان‌ها را براي كسب مزيت رقابتي پايدار به درون آن جلب كرد و رابطه منابع و عملكرد را مطرح كرد. در حال حاضر سازمان‌ها ارزش پايدار خود را از دارايي هاي نامشهود خلق و حفظ مي‌كنند. دارايي‌هاي نامشهود شامل تجربه، استعداد، حق ثبت ها، حق اختراع ها، حق تاليف‌ها، علايم و نام‌هاي تجاري، فرمول‌هاي سرّي، دانش و اطلاعات مي باشد. آن‌ها نقش اصلي در تحقق رسالت نوآوري و دانش آفريني دارند. اين موضوع يادآور اقتصاد غلّه است؛ همان طور كه براي كشت غلّات نياز به غلّه است، براي خلق دارايي هاي نامشهود نيز نياز به دارايي هاي نامشهود است. اين پژوهش، به بررسي و مقايسه دارايي هاي نامشهود نظام آموزش عالي با صنعت پرداخت و در صدد پاسخ به اين سوال بود كه آيا بين دارايي هاي نامشهود نظام آموزش عالي با صنعت تفاوت وجود دارد؟ روش پژوهش پس رويدادي بود؛ مشاركت كنندگان در اين پژوهش 171 نفر از روساي دانشگاه‌ها، روساي دانشكده هاي دولتي و آزاد و مديران عامل صنعت در استان مازندران در سال 88-1389 بودند. روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي بود. ابزار گردآوري داده ها، پرسشنامه بونتيس بود. داده‌ها با آزمون‌هاي آماري تحليل واريانس از راه آزمون هاي مكّرر جهت سنجش تفاوت ميان ميانگين‌ها و آزمون t مستقل با استفاده از نرم افزار spss انجام شد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد بين دارايي‌هاي نامشهود نظام آموزش عالي با نظام صنعت تفاوت وجود دارد. در حال حاضر مهم‌ترين چالش نظام آموزش عالي، كسب، خلق، اداره و حفظ اين دارايي ها است.

R esource-based theory has led organizations’ attention to obtain and bring in sustainable competitive advantage and outlined the relationship between organizational resources and performance. At present organizations create and maintain their sustaining value of intangible assets. Intangible assets included experience, talent, the right to register, invented right, copy right, the trade marks and names, the secret formula, knowledge and information which have critical role in the realization of the mission of knowledge creation and innovation. This research therefore, aims to study and compare intangible assets in higher education system and the industry system. An ex-post facto method was applied. Participants included 171chancellors and deans of faculties of both public and private universities, and industry’s general directors. Participants were selected via stratified sampling method. In order to collect data Bontis questionnaire was used. Descriptive statistics, variance analyses, differences among means and t-test were applied for analyzing data. Findings indicate that higher education and industry’s intangible assets are different from each other. Additionally, at present obtaining, creating, managing and protecting the assets are among the most important challenges of the higher education system.