روانكاوي شخصيت‌ها و نمادهاي عرفاني مولانادر داستان روميان و چينيان مثنوي معنوي

The Psychoanalysis of Characters and Mystical Symbols in the Story of Romiyan–o-Chiniyan of Masnavi Manavi

شيوه پردازش نمادها و شخصيّت‌ها- دو عنصر داستاني برجسته- در مثنوي معنوي، از تاثيرپذيري مولانا از باورهايش در مورد انسان سرچشمه گرفته است. در اين جستار كوشش بر آن است كه برخي جنبه‌هاي رمزآميز مثنوي معنوي، با بهره‌گيري از مفاهيم روان‌شناسي و اسطوره‌اي نمايان گردند. در اين راستا مفاهيم روان‌شناسي داستان «روميان و چينيان» در ارتباط با نظريه‌هاي ناخودآگاه فردي فرويد، ناخودآگاه جمعي و كهن‌الگوي خويشتن يونگ و عقده‌هاي رواني يونگ و آدلر مورد تحليل قرار گرفته‌اند كه برخي از آنها نيز با توجه به مفاهيم عرفاني و اسطوره‌اي واكاوي شده‌اند. نظريه‌هاي يونگ در اين داستان در مورد كشف و شهود، باورهاي جمعي و كهن‌الگو‌ها، نمود بيشتري نسبت به نظريه‌هاي فرويد و آدلر داشته‌اند.

The way symbols and characters- as the two important elements of a story- are presented in Masnavi Manavi, comes from Molana’s viewpoints about human. This study intends to investigate some of the mystical and hidden aspects of Masnavi Manavi based on psychological and mythical concepts. Therefore a number of the narrative elements of the story of Romiyan–o–Chiniyan (Romans and Chinese) are studied here regarding psychological concepts provided by psychologists like Jung, Murray, Freud and Adler. Some of these concepts are analyzed in relation to mystical and mythical elements. In this story, Yung theories about characterization, collective beliefs, and archetypes are more visible than the theories of Fraud and Adler.