اثربخشي خدمات كاردرماني مركز روزانه بر عزت نفس و طول مدت بستري بيماران مبتلا به اختلال مزمن روان

Effectiveness of Occupational Therapy on Self – Esteem and the Length of Hospitalization in patients with chronic mental patients

چكيده مقدمه: عزت نفس پايين به طور مستمر با اختلالات روان‌پزشكي مرتبط است. كاردرماني به افزايش عزت نفس از طريق انجام فعاليت‌هاي هدفمند مي‌پردازد و عميقاً به رابطه كار و سلامتي معتقد است. در پژوهش حاضر به بررسي اثربخشي خدمات كاردرماني مركز روزانه بر عزت نفس و طول مدت بستري بيماران مزمن روان پرداخته شده است. مواد و روش?ها: اين مطالعه مداخله‌اي به صورت شبه‌تجربي مي‌باشد كه طي آن 20 بيمار مبتلا به اختلالات مزمن روان، خدمات كاردرماني مركز روزانه بيمارستان روان‌پزشكي 505 را دريافت كردند، به عنوان گروه آزمايش در نظر گرفته شدند و 20 بيمار داراي اختلال مزمن روان كه اين خدمات را دريافت نمي‌كردند، در گروه كنترل قرار گرفتند. نمونه‌ها از طريق نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. مداخله كار درماني مركز روزانه، 2 روز در هفته، هر روز 5 ساعت به مدت 3 ماه و 20 جلسه، برگزار شد. شركت‌كنندگان مقياس عزت نفس Cooper Smithرا براي ارزيابي ميزان عزت نفس تكميل كردند. ميانگين روزهاي بستري يك‌سال قبل و يك‌سال بعد از انجام مداخله محاسبه شد. جهت تحليل داده‌ها از نرم‌افزار آماري SPSS نسخه 19 ، استفاده گرديد. يافته‌ها: نمرات عزت نفس بيماران بعد از انجام مداخلات كاردرماني افزايش معني‌داري داشت (04/0 =P). همچنين، طول مدت بستري بيماران پس از مداخله كاهش يافت (03/0 =P). نتيجه‌گيري: استفاده از خدمات كاردرماني به صورت مركز روزانه مي‌تواند به افزايش عزت نفس و كاهش طول مدت بستري مبتلا به بيماران اختلالات مزمن روان موثر باشد. كليد واژه‌ها: كاردرماني ، عزت نفس، طول مدت بستري، اختلال مزمن روان

Introduction: Low self–esteem has a long-lasting relation with chronic psychiatric disorders. Occupational therapy increases self- esteem by having patients perform purposive activities and develop deep-seated belief regarding the relation between occupation and health. This research, examines the effect of day-care occupational therapy services on patients´ self–esteem and the length of hospitalization in patients with chronic mental disorder. Materials and Methods: This was a quasi-experimental study through which 20 patients with chronic mental disorder received the psychiatric services in a day-care psychiatry center as the experimental group and 20 patients with chronic psychiatric disorder did not receive these services as the control group. The subjects voluntarily participated in the study. Day-care occupational therapy sessions were held 2 days a week for three months. Each session lasted for 5 hours. To assess their self-esteem, the participants were asked to complete the Coppersmithʹs Self-Esteem Scale. The mean of hospitalization days was calculated for one year before the initiation and one year after the termination of intervention. Chi-Square test and variance analysis were conducted for statistical analysis of the data using SPSS software, version 19. Results: Patientsʹ self-esteem scores significantly increased after occupational therapy intervention (P=0.04). Also, the length of hospitalization decreased in the studied population after the intervention (P=0.03). Conclusion: The better oral language skills among 4-to-6 year-old boys can be considered as a facilitative factor in expressing their relational aggressive behaviors. Keywords: normal children, oral language development, receptive language, expressive language, relational aggression