بررسي تنوع ژنتيكي گاوهاي بومي مازندران و گاوهاي هلشتاين با استفاده از نشانگر ISSR-PCR

Study on genetic diversity of Mazandarni native and Holstein cattle using ISSR-PCR marker

آگاهي از سطح تنوع ژنتيكي نژادهاي بومي اطلاعات مهمي جهت مديريت منابع بومي براي جلوگيري از كاهش ناشي از همخوني و نيز حفظ تنوع ژنتيكي فراهم مي آورد. هدف از اين پژوهش، ارزيابي تنوع ژنتيكي گاوهاي بومي مازندران و مقايسه آن با نژاد هلشتاين با استفاده از نشانگرهاي بين ريزماهواره اي (ISSR) بود. در اين طرح از تعداد 71 راس گاو مازندراني و 104 راس گاو هلشتاين نمونه گيري به عمل آمد. نمونه هاي DNA به روش استخراج نمكي تغيير يافته، استخراج شدند. براي انجام PCR از پرايمر C 9 (AG) استفاده شد. بررسي الگوي باندي نشان داد كه تعداد 30 (75/93 درصد) و 24 (75درصد) باند چندشكل به ترتيب در نژادهاي مازندراني و هلشتاين وجود داشته است. ميانگين تعداد آلل موثر، تعداد آلل مشاهده شده، شاخص شانون و شاخص تنوع ژني نيي در گاو بومي به طور معني داري (05/0 > p) بيشتر از گاو هلشتاين بود. سطح پايين تر تنوع در گاوهاي هلشتاين ممكن است به دليل اجراي برنامه هاي انتخاب شديد و تلقيح مصنوعي باشد. به هر حال گاوهاي نژاد بومي كمتر تحت تاثير انتخاب مصنوعي قرار گرفته اند.

The aim of this study was to investigate genetic diversity in Mazandaranian native cattle in compared to Holstein breed, using Inter microsatellite (ISSR) markers. A total of 175 animals, including 71 Mazandaranian and 104 cattle of Holstein breed were screened. The extraction of DNA samples were carried out using modified salting out method. (AG)9C was used as ISSR primer in PCR reaction. Analyzing of banding patterns showed 30 (93.75%) and 24 (75%) polymorphic bands in native and Holstein herds, respectively. Genetic variation indices, including observed number of alleles, effective number of alleles, Shannon index and Nei’s gene diversity in indigenous cattle were higher than in Holstein. Lower level of diversity in Holstein cattle may be of the consequence of applying intensive selection programs and artificial insemination; however native cattle have been less affected by artificial selection. Knowledge of genetic diversity in indigenous breeds provides important information for management of native resources in order to avoid inbreeding depression and maintain genetic variability.