بررسي مقايسه اي تغييرات الكتروفورتيك پروتيين هاي سرم سگ هاي مبتلا به آنتريت پاروويروسي و كروناويروسي

Comparison of serum protein electrophoretic changes in canine parvovirus and coronavirus enteritis

پاروويروس و كروناويروس به عنوان معمول‌ترين عامل اسهال عفوني در سگ هاي جوان تر از شش ماه شناخته شده‌اند. در اين مطالعه الگوي الكتروفورتيك پروتيين هاي سرم 10 قلاده از هر يك از سگ هاي مبتلا به اسهال پاروويروسي و كروناويروسي با 20 قلاده سگ سالم با استفاده از روش الكتروفورز ژل استات سلولز مورد مقايسه قرار گرفت. تشخيص قطعي عفونت هاي پاروويروسي و كروناويروسي به كمك كيت هاي ايمونوكروماتوگرافي سريع صورت گرفت. كاهش معني‌داري در غلظت سرمي پروتيين تام، آلبومين، گلوبولين تام، آلفا 1 گلوبولين، بتا 1 گلوبولين، بتا 2 گلوبولين و گاماگلوبولين به علاوه افزايش معني داري در غلظت آلفا 2 گلوبولين سگ هاي مبتلا به آنتريت پاروويروسي نسبت به سگ هاي سالم مشخص گرديد (001/0P < ). در حالي كه در سگ هاي واجد اسهال كروناويروسي غلظت گلوبولين تام، بتا 2 گلوبولين و گاماگلوبولين به شكل معني داري پايين تر و غلظت بتا 1 گلوبولين به صورت معني داري بالاتر از محدوده طبيعي بود (001/0P < ). اين نتايج ممكن است به بيماري زايي متفاوت پاروويروس و كروناويروس سگ ها مربوط باشد. بر خلاف عفونت پاروويروسي، نكروز ويلي ها و خونريزي در آنتريت كروناويروسي نادر است. نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه تفكيك و شناسايي اجزا مختلف پروتيين سرم سگ ها مي تواند درك تغييرات پاتولوژيك در شرايط متفاوت از جمله عفونت‌هاي پاروويروسي و كروناويروسي را آسان سازد.

Canine parvovirus (CPV) and coronavirus (CCV) have been incriminated as the most common causes of infectious diarrhea in dogs younger than 6 months. In this study, serum protein electrophoretic patterns were carried out in 10 naturally infected dogs with canine parvoviral and coronaviral enteritis, each ones and compared them with 20 clinically healthy dogs using cellulose acetate electrophoresis. Definitive diagnosis of CPV and CCV infections was confirmed by rapid immunochromatographic assay kits. Compared to healthy dogs, significant decreases were determined in the serum concentration of total protein, albumin, total globulin, ?1 globulin, B1 globulin, B2 globulin and ? globulin as well as significant increase in ?2 globulin concentration in dogs with parvoviral enteritis (p < 0.001). While in dogs with coronaviral enteritis the concentration of total globulin, B2 globulin and ? globulin was significantly lower and of B1 globulin was significantly greater than normal range (p < 0.001). These results may be due to different pathogenesis of CPV and CCV. Unlike CPV infection, villius necrosis and hemorrhage are rare in CCV enteritis. Our results indicate that separation and identification of different canine serum protein fractions facilitates the understanding of the pathological changes associated with different conditions including parvoviral and coronaviral infections.