الگوي مقاومت آنتي‏بيوتيكي سويه‌هاي استافيلوكوكوس اوريوس جدا شده از كاركنان بيمارستان‌هاي جهرم

Antibiotic Resistance Pattern of Staphylococcus aureus Strains Isolated from Personnel of Jahrom Hospitals in 2012

زمينه و هدف: در دهه‌هاي اخير درمان نامناسب آنتي بيوتيكي منجر به ظهور سويه‌هاي مقاوم به متي سيلين و ونكومايسين شده است. از آنجا كه استافيلوكوكوس اوريوس از منابع مهم ايجاد عفونت و انتقال به وسيله كاركنان بيمارستان‌ها است، هدف اين مطالعه تعيين الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي سويه‌هاي استافيلوكوكوس اوريوس جداشده از كاركنان بيمارستان‌هاي جهرم بود. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي‌ـ مقطعي در سال 1391، تعداد 397 نمونه از ناحيه قدامي بيني كاركنان درماني و خدماتي بيمارستان‌هاي جهرم به وسيله سواب استريل جمع آوري و بعد از تعيين هويت باكتري استافيلوكوكوس اوريوس به وسيله تست‏هاي بيوشيميايي و ميكروبيولوژي، الگوي مقاومت آنتي‏بيوتيكي ايزوله‌هاي جداشده به روش ديسك ديفيوژن براي 13 نوع آنتي‏بيوتيك بررسي شد. براي سويه‌هاي مقاوم به متي‏سيلين در روش ديسك ديفيوژن(قطرهاله بيشتر از ميلي‌متر)، حداقل غلظت مهاركنندگي (MIC)نسبت به آنتي‌بيوتيك‌هاي ونكومايسين‏، تيكوپلانين، لينزوليد و سينرسيد به روش E-testتعيين گرديد. داده‌ها با آزمون‌هاي آماري فيشر، مجذور كاي و آناليز واريانس تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: در اين مطالعه 3/11 درصد افراد، ناقل استافيلوكوكوس اوريوس در بيني بودند. به طوري كه 90 درصد از آنها كاركنان درماني و 10 درصد كاركنان خدماتي بودند. بيشترين حساسيت به آنتي‏بيوتيك‏هاي سيپروفلوكساسين، ريفامپين، لينزوليد و سينرسيد (1/91 درصد) و كمترين حساسيت به آنتي‏بيوتيك‏هاي پني‏سيلين (7/4 درصد) مشاهده شد. از 9 سويه مقاوم به متي‏سيلين، يك ايزوله مقاوم به ونكومايسين و 2 ايزوله مقاوم به تيكوپلانين و لينزوليد بودند. نتيجه‌گيري: با توجه به اين كه سويه‌هاي جداشده از كاركنان به اكثر آنتي‏بيوتيك‏هاي رايج در درمان عفونت‌هاي استافيلوكوكوس اوريوس مقاومت نشان دادند، شناسايي و درمان اين كاركنان درماني و خدماتي مي‌تواند از افزايش عفونت‌هاي بيمارستاني ناشي از سويه‌هاي مقاوم جلوگيري نمايد.

Background and aim: In recent decades, inappropriate antibiotic therapy has been led to the emergence of strains resistant to methicillin and vancomycin. Since the main source of infection and transmission of Staphylococcus aureus is by hospital staff, the aim of this study was to determine the antimicrobial susceptibility of S.aureus strains isolated from hospital staff of Jahrom. Undo edits Methods: In this cross - sectional study, 397 of the anterior nasal samples of medical personnel and hospital services were collected by swab. The identification of S.aureus was determined by biochemical tests and microbiology, and the antibiotic resistances of isolates were determined by disk diffusion method for 13 antibiotics. In this method, the inhibition zone for methicillin-resistant strains was ? 10 mm; the minimum inhibitory concentrations (MIC) against antibiotic vancomycin, ticoplanin, linezolid and synercid were determined by E-test method. Results: In the present study, 11.3% of personals carried S. aureus in the nose. Among them, 90% were health care workers and 10% were health service workers. The most sensitivity was observed resistance to Ciprofloxacin, rifampin, linezolid and synercid (91.1%), but the lowest sensitivity was to penicillin (4.7%). of 9 MRSA strains, 1 strain was resistance to vancomycin and 2 strains were resistant to teicoplanin and linezolid. Conclusion: Because of S. aureus strains isolated from hospital staffs were resistant to most common antibiotics, identification and treatment of health care and health service workers can prevent nosocomial infections. Key words: Staphylococcu aureus carriers, hospital personnel, antibiotic resistance.