شماره ركورد :
648935
عنوان مقاله :
روش مناسب عيارسنجي چغندرقند توليد شده تحت شرايط خشكي، شوري و نرمال
عنوان فرعي :
The appropriate method for determining of sugar content in sugar beet produced under drought, salinity and normal conditions
پديد آورندگان :
بابايي، بابك نويسنده مربي موسسه تحقيقات چغندرقند- كرج Babaee, B. , عبداللهيان نوقابي، محمد نويسنده دانشيار موسسه تحقيقات چغندرقند- كرج Abdollahian noghabi, M. , جهاداكبر، محمدرضا نويسنده مربي مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي استان اصفهان Jahadakbar, M. R. , يوسف آبادي، ولي اله نويسنده مربي موسسه تحقيقات اصلاح و تهيه بذر چغندرقند. عضو انجمن علوم زراعت و اصلاح نباتات ايران Yousefabadi, Valiallah
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه سال 1392 شماره 0
رتبه نشريه :
علمي پژوهشي
تعداد صفحه :
13
از صفحه :
99
تا صفحه :
111
كليدواژه :
پلاسيده‎گي , تنش خشكي , عصاره‎گيري , هضم گرم , هضم سرد , چغندرقند , عيارسنجي , تنش شوري
چكيده فارسي :
در روش پلاريمتري تعيين عيار عصاره حاصل از 26 گرم خمير چغندرقند نرمال 23 ميلي‎ليتر منظور مي‎شود تا با 177 ميلي‎ليتر محلول شفاف كننده حجم كل معادل 200 ميلي‎ليتر شود. افزايش ماده خشك و تفاله چغندرقند تحت هر نوع تنش‎ و پلاسيدگي مي‎تواند موجب كاهش حجم عصاره حاصل از 26 گرم چغندرقند از 23 ميلي‎ليتر گردد. اين تحقيق با هدف تعيين عيار چغندرقند توليدي تحت شرايط تنش خشكي، شوري و ريشه‎هاي پلاسيده در مزرعه پس‎از برداشت انجام شد. ريشه‎هاي مورد آزمون تحت شرايط نرمال، خشكي، نيمه‎شور و شور در دو منطقه كرج و اصفهان در سال 1389 توليد گرديدند. پس‎از برداشت، ريشه‎ها در معرض پلاسيدگي قرار گرفته و هر كدام به‎طور مستقل در قالب آزمايش فاكتوريل (3×3) بر پايه طرح كاملاً تصادفي با 12 تكرار مورد آزمون قرار گرفتند. عامل پلاسيدگي ريشه (A) در سه سطح شامل: 1a- ريشه تازه توليد شده در شرايط مطلوب با 1±76 درصد رطوبت وزني، 2a- ريشه پلاسيده در حد 1±70 درصد رطوبت وزني و 3a- ريشه كاملاً پلاسيده با 1±65 درصد رطوبت وزني بودند و فاكتور (B) روش عصاره‎گيري در سه سطح شامل: 1b- روش عصاره‎گيري هضم سرد، 2b- روش فرانسوي براساس حجم عصاره و 3b- روش هضم گرم بودند. صفات درصد قند، درصد ماده خشك، درصد تفاله (مارك)، بريكس و هدايت الكتريكي كليه نمونه‎ها اندازه‎گيري شد. نتايج نشان داد كه پلاسيدگي ريشه موجب افزايش ماده خشك ريشه از 24 به 32 درصد و تفاله از 7/4 به 1/7 درصد گرديد. نتايج روش عصاره‎گيري متداول با روش فرانسوي و روش هضم گرم براي ريشه‎هاي نرمال اختلاف معني‎داري نداشت. ولي تفاوت در شرايط تنش متوسط شوري (P < 0.05)، تنش خشكي و شوري (P < 0.01) معني‎دار بود. به‎طوركلي، بين دو روش عصاره‎گيري فرانسوي و هضم گرم در تمام شرايط اختلاف معني‎داري مشاهده نشد. بين روش متداول و روش فرانسوي در محدوده ماده خشك 24 تا 27 درصد اختلاف معني‎داري (P < 0.01) به‎دست نيامد. لذا با توجه به نتايج به‎دست آمده از اين تحقيق و سهولت اجراي روش هضم سرد توصيه مي‎شود از روش هضم سرد براي ريشه‎هاي با ماده خشك تا 27 درصد و از روش فرانسوي براي ريشه‎هاي با ماده خشك بالاتر از 27 درصد استفاده شود.
چكيده لاتين :
In process of sucrose determination in sugar beet, pulp analysis by polarometric method is done on the basis of fresh root weight .The volume of the juice of 26 grams of the pulp is considered 23 ml that with 177 ml of clarifying agent would be 200 ml. Drought stress and dehydrated root reduce. The volume of the pulp extract of 23 ml. The objective of this experiment was to determine the proper method for juice extraction from beet roots grown under drought, salinity and normal conditions in the procedure of sugar content measurement. Sugar beet roots produced under various conditions were subjected to dehydration after harvest. Three levels of dehydration [(A) including fresh beet with 76±1 percent moisture (a1), dehydrated roots up to 70± 1 (a2) and 63± 1 (a3) percent water content] and three juice extraction methods [(traditional cold digestion (b1), hot digestion (b2) and improved French method (b3)] were arranged in a factorial experiment (3*3) in CRD with 12 replications. Sugar content, dry matter, marc, brix and juice electrical conductivity were determined for all treatments. The results showed that beet dehydration from 76 to 68 percent increased both dry matter and marc contents from 24 to 32 and from 4.7 to 7.1 percent, respectively. In normal roots there was no significant difference in terms of sugar content determination by various extraction methods. However, sugar content of beet roots grown under semi-salinity (P < 0.05), salinity and drought (P < 0.01) conditions were affected significantly by extraction methods. These differences are presumably due to differences in marc and dry matter contents. In conclusion, overall there was no difference between the hot digestion and French methods in all conditions. Whereas, the difference of traditional methods with French method for dry matter of 24 to 27 percent was not significant. Thus, it is recommended to determine sugar content of beet roots having up to 27 percent dry matter by cold digestion method and in the beet roots of greater than 27 percent dry matter the proper way of juice extraction is French method.
سال انتشار :
1392
عنوان نشريه :
چغندرقند
عنوان نشريه :
چغندرقند
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه با شماره پیاپی 0 سال 1392
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
لينک به اين مدرک :
بازگشت