عنوان مقاله :
بررسي ميزان ساكارز در ريشه گياه سگ دندان خاردار (Pycnocycla spinosa Decne. exBoiss) بهروش پلاريمتري
عنوان فرعي :
Determination of sucrose content in Pycnocycla spinosa Decne. exBioss root using polarimetry method
پديد آورندگان :
اصغري، غلامرضا نويسنده استاد مركز تحقيقات علومدارويي دانشكده داروسازي، دانشگاه علومپزشكي اصفهان، ايران Asghari, Gh. R. , لاجوردي، سيد مجتبي نويسنده دانشجوي دكتراي حرفهاي گروه فارماكوگنوزي دانشكده داروسازي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان، اصفهان، ايران Lajvardi, S. M.
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه سال 1392 شماره 0
كليدواژه :
Collection time , Pycnocycla spinosa , ROOT , sucrose
چكيده فارسي :
گياه سگ دندان خاردار (Pycnocycla spinosa) از خانوادهي چتريان است كه بيشتر در مناطق كوهستاني در استانهاي اصفهان، يزد و فارس ميرويد. ميزان قابل توجهي ساكارز در ريشهي اين گياه وجود دارد. جهت تعيين بهترين زمان برداشت گياه، از ابتداي فصل رويش به صورت هفتگي ريشه گياه جمعآوري و با استفاده از دستگاه پلاريمتر ميزان ساكارز ريشه آن اندازهگيري شد. نتايج نشان داد، ميزان ساكارز ريشه گياه سگ دندان خاردار از هفتهي اول تا دهم برداشت روندي افزايشي دارد و سپس تا هفته هفدهم دوباره كاهش مييابد. كمترين مقدار آن در هفته دوم برداشت در پانزدهم ارديبهشت ماه برابر با 5/8 درصد و بيشترين مقدار آن در هفته دهم برداشت در نهم تيرماه برابر با 0/17 درصد وزن خشك ريشه تعيين شد، هم چنين كمترين مقدار قند معادل با 6/2 درصد و بيشترين مقدار آن برابر با 3/5 درصد وزنتر ريشهي گياه بود. با توجه به نتايج بهدست آمده بهترين زمان برداشت ريشه از اوايل تير ماه تا اوايل مرداد ماه است، تا بهتوان بيشترين مقدار ساكارز را در فرآيند استخراج از ريشه گياه بهدست آورد. نظر به اينكه درصد تقريبي ساكارز در ساقه گياه نيشكر بين 17-12 و در ريشه چغندرقند بين 18-14 درصد وزنتر گياه است و اين دو گياه به عنوان منابع اصلي تامينكننده شكر اقليم مناسب خود را دارا ميباشند به نظر ميرسد كه ريشه گياه سگ دندان خاردار در صورتي كه فاقد تركيبات سمي و مضر باشد پس از مطالعات كافي بهتواند به عنوان يك گزينه مناسب زراعي در مناطق و زمينهاي غيرمرغوب جهت توليد شكر منظور شود. پيشنهاد مي شود اين گياه بهعنوان يك منبع طبيعي گياهي شيرينكننده داراي ساكارز مورد مطالعه قرار گيرد.
چكيده لاتين :
? Pycnocyla spinosa (Umbellifereae) is a wild growing plant in Isfahan, Fars, and Yazd provinces, Iran. The roots of the plant contain substantial amount of sucrose. Seasonal variation of sucrose in the plant was evaluated in order to find out the best collection time for the plant. The root of the plant was collected weekly. The sucrose content of the roots was determined using polarimetr. The results indicate that the best time of collection of P. spinosa is in July. It seems P. spinosa can be considered as a source of sucrose for further agrochemical studies.
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه با شماره پیاپی 0 سال 1392
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان