ارزيابي مقايسه‌اي اروگرافي ترشحي با استفاده از آيوهكسال و آيوديكسانول در خرگوش

Comparative evaluation of rabbit excretory urography with iodixanol and iohexol

هدف از انجام اين مطالعه ارزيابي مقايسه‌اي اروگرافي ترشحي با استفاده از 2 ماده حاجب يددار غيريوني آيوهكسال (مونومر) و آيوديكسانول (دايمر) در خرگوش بود تا بتوان ميزان راديواپاسيته ايجاد شده به كمك آنها را بدست آورد. همچنين زمان مشاهده فازهاي نفروگرام، پيلوگرام و ميزناي در بكارگيري دو ماده ياد شده تعيين گرديد و عوارض باليني احتمالي آنها نيز بررسي شد. به همين منظور 10 سر خرگوش سفيد آزمايشگاهي (6 سر نر، 4 سر ماده) و به وزن 1200 تا 1400 گرم سالم انتخاب گرديدند. پس از نگهداري آنها براي مدت 10 روز به منظور اطمينان از سلامت ظاهري آنها، به 5 سر خرگوش آيوهكسال mgI/ml 300 با دوز 400 ميلي‌گرم يد براي هر كيلوگرم وزن بدن و به 5 سر ديگر آيوديكسانول mgI/ml 320 با همان دوز از طريق وريد مارژينال گوش تزريق گرديد و در زمان‌هاي 0، 1، 5، 10، 20، 40 و 60 دقيقه راديوگرافي جانبي و شكمي - پشتي تهيه شد. راديوگراف‌ها با دقت بررسي و امتيازبندي شدند و فازهاي مختلف آنها ثبت شد. نتايج بدست آمده با استفاده از روش ANOVA مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفتند. تصاوير ايجاد شده از نظر كيفيت كنتراست ايجاد شده با هر دو ماده رضايت بخش و داراي امتياز خوب و عالي بودند اما در مقايسه 2 داروي فوق، آيوديكسانول نسبت به آيوهكسال اپاسيته بهتري داشته و تفاوت از نظر آماري معني‌دار بود (P < 0.05). فازهاي نفروگرام و پيلوگرام در زمان‌هاي 5، 10 و 20 دقيقه به خوبي قابل مشاهده بودند و بهترين زمان جهت مشاهده فازهاي اروگرافي ترشحي، زمان‌هاي صفر، 5، 10 و 20 دقيقه بدست آمد. مطالعه اخير نشان داد كه كاربرد آيوديكسانول در خرگوش از اپاسيته بهتري نسبت به آيوهكسال برخوردار بوده و هيچگونه عوارض باليني نيز در آنها مشاهده نگرديد.

The purpose of this study was to evaluate differences in image quality between two non-ionic contrast medium iohexol and iodixanol in rabbit excretory urography to obtain radioopacity. Also, nephrographic, pyelographic and ureter phases were visualized and detected according to the clinical effects of contrast media. Ten laboratory white rabbit (6 male and 4 female) weighing 1200-1400 gr were selected. Five rabbits were studied after injection of iodixanol 320mgI/ml and the other five with iohexol 300mgI/ml. The dose for every rabbit was 400 mgI/kg of body weight of different gences. Ventrodorsal and lateral radiographs of the abdomen were obtained immediately 0, 1, 5, 10, 20, 40 and 60 minutes after injection. After completion of the study, the radiographs obtained were evaluated and written in different phases. The urogram was scored and analyzed for statistical significance. Diagnostically adequate urographic examination was obtained with both agents. Nephrographic and pyelographic phases were visualized with both contrast media. Statistical analysis was significant for iodixanol compared with iohexol (P < 0.05). Nephrographic, pyelographic and ureter were shown in times 5, 10 and 20. The best times for evaluation were 0, 5, 10 and 20 minutes. The present study showed that using iodixanol has better opacity compared with iohexol in rabbits. Also, side effects was observed in them.