مقايسه عمق بيهوشي و تغييرات هموديناميك تيوپنتال سديم با پروپوفول در القاي بيهوشي عمل سزارين

A Comparison of Depth of Anesthesia and Hemodynamic Variables with Sodium Thiopental and Propofol as Induction Agents for Cesarean Section

سابقه و هدف: امروزه بيش از 30 درصد زايمان ها به روش سزارين انجام مي شود. گرچه بيهوشي اسپاينال ايمن و متداول است، اما در مواردي، بيهوشي عمومي نيز بكار مي رود. يكي از عوارض بيهوشي عمومي سزارين "آگاهي" حين عمل است كه در برخي موارد منجر به عواقب روانشناختي ناتوان كننده در بيمار مي شود. اين مطالعه به منظور، مقايسه عمق بيهوشي (بعنوان شاخصي از آگاهي) و تغييرات هموديناميك مادر و نمره آپگار نوزاد با داروي تيوپنتال سديم و پروپوفول انجام شد. مواد و روشها: اين مطالعه كارآزمايي باليني دوسو كور بر روي50 زايو فول ترم كانديد عمل جراحي سزارين الكتيو انجام شد. بيماران به طور تصادفي در دو گروه تيوپنتال سديم (25 نفر) و پروپوفول (25 نفر) قرار گرفتند. به بيماران هر دو گروه، 5/1 ميليگرم ميدازولام و 1 ميليگرم به ازاي هركيلوگرم ليدوكايين داخل وريدي تجويز گرديد. بيماران گروه اول با تيوپنتال سديم 5 ميليگرم به ازاي هركيلوگرم و گروه دوم با پروپوفول 5/2 ميليگرم به ازاي هركيلوگرم تحت القاي بيهوشي عمومي قرار گرفتند. سپس به همه بيماران 5/1 ميليگرم به ازاي هركيلوگرم ساكسينيل كولين تزريق و لوله گذاري داخل تراشه انجام شد. نگهداري بيهوشي باO2 - N2O (%50) و ايزوفلوران 6/0% انجام گرفت. مقادير (Bispectral Index System, BIS) (سيستم ايندكس دو طيفي)، تغييرات هموديناميك مادر و نمره آپگار نوزادان ثبت و مقايسه گرديد. يافته ها: مقادير BIS در زمانهاي مختلف بيهوشي؛ در هر 2 گروه مشابه و كمتر از 60 بود (637/0p=). شاخص هاي هموديناميك شامل فشار متوسط شرياني (630/0p=) و ضربان قلب مادر (623/0p=) همچنين نمره آپگار دقيقه اول (105/0p=) و دقيقه پنجم (185/0p=) نيز در دو گروه مشابه بود. نتيجه گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه اثر دو داروي تيوپنتال سديم و پروپوفول، بر ميزان عمق بيهوشي و تغييرات هموديناميك مادر همچنين بر نمره آپگار نوزادان يكسان مي باشد و مي توان از پروپوفول بعنوان جايگزين مناسب تيوپنتال سديم در القاي بيهوشي سزارين استفاده كرد.

BACKGROUND AND OBJECTIVE: More than 30% of deliveries are carried out by cesarean section. Spinal anesthesia is the routine and safe method but, in some situations, general anesthesia is selected instead. One complication in general anesthesia for cesarean is intraoperative awareness which sometimes can lead to disabling psychological sequela. This study is designed to compare sodium thiopental and propofol as induction agents in depth of anesthesia and hemodynamic variations in mothers and APGAR score of neonates. METHODS: This double blind clinical trial was conducted on 50 full term parturients undergoing elective cesarean section. They were randomly assigned into sodium thiopental (n=25) and propofol (n=25) groups. All patients received intravenous midazolam 1.5mg and lidocaine 1mg/kg. General anesthesia was induced for the first group by sodium thiopental (5mg/kg) and the second group by propofol (2.5mg/kg) and all patients then received succinylcholine (1.5mg/kg) as muscle relaxant for facilitation of laryngoscopy and tracheal intubation. Anesthesia was maintained with 50% O2 -50% N2O and 0.6% Isoflurane. Maternal BIS values (Bispecral Index System) and hemodynamic variables and also APGAR score of neonates were evaluated and recorded. FINDINGS: BIS values in different times, was similar and less than 60 (p=0.637). Maternal mean arterial pressure (p=0.630) and heart rate (p=0.623) and neonatal APGAR score in first minute (p=0.105) and fifth minute (p=0.185) were not significantly different. CONCLUSION: The effect of sodium thiopental and propofol on depth of anesthesia and hemodynamic variables of mothers as well as neonatal APGAR scores was similar and propofol can be used as an appropriate alternative for sodium thiopental in induction of anesthesia for cesarean section. KEY WORDS: Cesarean section, Depth of anesthesia, Hemodynamic variables, Sodium thiopental, Propofol.