توليد آنتي بادي بر ضد IgG انساني در خرگوش: مقايسه دو روش تزريق داخل ماهيچه اي و زير جلدي

Anti-human immunoglobulin G antibody production in rabbits: Comparison of intramuscular and subcutaneous methods

زمينه و هدف: آنتي هيومن IgG آنتي بادي است كه عليه IgG انسان در حيوانات آزمايشگاهي مختلف توليد مي شود. در اين تحقيق سعي شده است تا علاوه بر ساخت آنتي هيومن IgG، روش هاي مختلف تزريق آنتي ژن كه منجر به توليد بهينه آنتي هيومن گلوبولين مي شود مورد بررسي قرار گيرد. روش بررسي: آنتي بادي توسط روش رسوب دهي با سديم سولفات از سرم انسان جدا گرديد و سپس توسط كروماتوگرافي تعويض يوني با ستون حاوي ژل DEAE Sepharose CL-6B تخليص گرديد. IgG تخليص شده با ادجوانت كامل فروند مخلوط شد و به يك گروه سه تايي از خرگوش ها از طريق داخل ماهيچه اي (I.M.) تزريق گرديد. گروه ديگري از خرگوش ها آنتي ژن را بصورت زير جلدي (S.C.) دريافت كردند. بعد از تزريق اول، هر هفته آنتي ژن همراه ادجوانت ناقص فروند نيز به حيوانات تزريق شد. ميزان آنتي ژن تزريقي 2/1 ميلي ليتر از IgG تخليص شده با غلظت µg/ml 115 بود. خونگيري از وريد خرگوش ها بعمل آمد و ميزان آنتي هيومن گلوبولين توليد شده توسط روش SRID مورد بررسي قرار گرفت. يافته ها: نتايج حاصل از آزمايش SRID نشان داد كه قطر هاله ايجاد شده توسط كمپلكس آنتي ژن - آنتي بادي در پليت حاوي آنتي هيومن IgG كه آنتي ژن آن به روش داخل ماهيچه اي به خرگوش ها تزريق شده بود نسبت به روش زير جلدي بطور معني داري (50/0 > P) بيشتر مي باشد. غلظت آنتي بادي بادي توليد شده بر ضدIgG در روش I.M. معادل4/83 ميكروگرم بر ميلي ليتر و در روش S.C. معادل 28/72 ميكروگرم بر ميلي ليتر ارزيابي شد. نتيجه گيري : نتايج حاصل از اين مطالعه نشان مي دهد كه روش تزريق داخل ماهيچه اي IgG انساني براي توليد آنتي بادي ضد آن نسبت به روش زير جلدي بسيار موثرتر است.

Background and objectives: Anti-human immunoglobulin G (IgG) antibody is produced against human IgG in various laboratory animals. The present study tried not only to produce anti-human IgG, but also to assess different antigen injection techniques leading to optimal production of anti-human globulin. Methods: The antibody was separated from human serum using precipitation method with sodium sulfate. It was then purified through diethylaminoethyl Sepharose CL-6B ion exchange chromatography. The purified IgG was mixed with Freund’s complete adjuvant and injected to two trios of rabbits either intramuscularly or subcutaneously. After the first injection, the animals received weekly injections of antigen with Freund’s incomplete adjuvant. The dose of antigen in each injection was 1.2 ml of purified IgG with a concentration of 115 µg/ml. Venous blood samples were taken from all rabbits and the produced anti-human globulin was evaluated by single radial immunodiffusion (SRID). Results: According to the results of SRID, the diameter of the halo created by the antigen-antibody complex was significantly higher in the plate containing anti-human IgG produced after the intramuscular injections than after subcutaneous injections. The concentrations of anti IgG antibody were 83.40 and 72.28 µg/ml in intramuscular and subcutaneous methods, respectively. Conclusion: Our findings suggested that compared to subcutaneous injections, intramuscular injections of human IgG are significantly more effective in inducing the production of anti-human IgG antibody. Keywords: Anti-Human IgG, Intramuscular Injection, Subcutaneous Injection, Single Radial Immunodiffusion (SRID).