بررسي شيوع اختلال بيش فعالي و نقص توجه در دان شآموزان دبيرستان هاي شهرستان ساري

Prevalence of Attention Deficit Hyper Activity Disorder in High-School Students of Sari, Iran

الگوي پايدار ،(ADHD يا Attention deficit hyperactivity disorder) سابقه و هدف: اختلال بيش فعالي و نقص توجه كاهش توجه و بيش فعالي و رفتارهاي تكانشي است كه از آن چه به طور معمول در كودكان و نوجوانان با سطح رشد مشابه ديده مي شود، شديدتر است. اطلاعات درستي از ميزان اين اختلال در دوران نوجواني در كشورمان در دسترس نمي باشد. با توجه به اهميت مشكل و تغيير تابلوي باليني اين بيماري در دوران نوجواني، مشخص شد كه علايم اين اختلال، به ويژه نقص توجه ، در دوران نوجواني بيشتر ديده مي شود. از اين رو، پژوهش حاضر با هدف ارزيابي شيوع اين اختلال در دانش آموزان دبيرستاني شهرستان ساري اجرا شد. 14 ساله دبيرستاني مشغول به تحصيل در سال - مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي - مقطعي، جامعه مورد بررسي دانش آموزان 17 (Connors parent questionnaire) - فرم والدين - Connors 1390 شهر ساري بودند. در اين مطالعه، از مقياس سنجش - تحصيلي 91 استفاده شد و پس از جمع آوري پرسش نامه ها، داده ها مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. 15/1 سال بود و تفاوت آماري معني داري بين سن افراد مبتلا به ± 1/5 ،ADHD يافته ها: ميانگين سني در دانش آموزان مبتلا به در پسران ADHD 14 درصد بود. اگر چه شيوع / در اين مطالعه، 2 ADHD بيش فعالي، با افراد غير مبتلا، وجود نداشت. ميزان شيوع بيشتر از دختران بود، اما اين تفاوت از نظر آماري معني دار نبود. استنتاج: شيوع اختلال بيش فعالي و نقص توجه در نوجوانان شهرستان ساري قابل توجه بود و با توجه به شيوع به نسبت بالاي اين اختلال، اهميت سلامت رواني دانش آموزان به عنوان آينده سازان كشور ،ضرورت شناسايي، درمان و پيگيري گروه هاي در معرض خطر توسط نهاد هاي مسوول آشكار مي گردد.

Background and purpose: Attention deficit hyper activity disorder (ADHD) is a serious disorder for childhood and adolescents that disables and retards the patient in social relationship. This research aimed to determine the prevalence of ADHD in High-School Students of Sari, Iran. Materials and methods: In this cross-sectional description-analytical study, the study population was 14-17 years old students of high-schools in Sari town. The data-collection tool was Conners parent questionnaire completed by the students’ parent after sending their home. The collected data were analyzed using SPSS software. Results: The mean age of the cases was 15.8 ± 2.1 years. The prevalence of the ADHD prevalence was 14.2%; the prevalence in boys was more but the difference was not significant. Conclusion: Considering the prevalence of ADHD in Sari, the screening, treatment and follow-up programs should be planned to improve the situation.