تاثير آموزش مبتني بر وب بر كنترل خشم نوجوانان در مدارس راهنمايي دخترانه مشهد

The Effect of Web-based Education on Anger Management in Guidance School Girls of Mashhad

مقدمه: خشم، از علل اصلي مراجعه نوجوانان به مراكز مشاوره و روان درماني است و به عنوان مشكل اصلي بهداشتي در سنين نوجواني مطرح است. بنابراين استفاده از شيوه‌هاي پيشگيرانه و كارآمد مديريت خشم ضروري به نظر مي‌رسد. هدف از اين مطالعه، تعيين تاثير برنامه آموزش مبتني بر وب بر شدت خشم نوجوانان در مدارس راهنمايي دخترانه مشهد است. روش‌ها: اين مطالعه يك پژوهش نيمه تجربي از نوع پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه كنترل بود. واحدهاي پژوهش را 130 نفر از دانش‌آموزان دختر مدارس راهنمايي ناحيه 4 مشهد تشكيل ‌دادند كه بر اساس تخصيص تصادفي به 2 گروه تقسيم شدند. ابزار گردآوري داده‌ها، پرسشنامه مشخصات واحدهاي پژوهش و پرسشنامه شدت خشم نلسون بود كه در دو مرحله قبل از مداخله و يك ماه بعد از مداخله تكميل شد. مداخله شامل برنامه مديريت خشم از طريق وب بود كه براي گروه تجربي اجرا شد. تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي آماري كاي اسكوير، تي زوجي، تي مستقل و كو واريانس صورت گرفت. نتايج: آزمون آماري كاي اسكوير نشان داد كه دو گروه از نظر متغيرهاي دموگرافيك همگن هستند. هم‌چنين يافته‌هاي حاصل از پژوهش نشان داد كه نمره خشم بين دو گروه تجربي و شاهد قبل از مداخله اختلاف آماري معناداري را نشان نداد ولي بعد از مداخله از مجموع 156 امتياز، نمره خشم در گروه تجربي4/20±2/89 بود كه به طور معناداري پايين‌تر از همين نمره در گروه شاهد 4/16+0/98 بود(0001/0=p). نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج به دست آمده برنامه كنترل و مديريت خشم، به روش غير حضوري و با استفاده ازآموزش وب در منزل شيوه‌اي موثر براي بهبود كنترل خشم است، لذا پيشنهاد مي‌شود از اين روش در مدارس كشور استفاده شود.

Introduction: Anger is one of the main reasons for youngster to visit mental health counseling centers. It is considered as the main health problem in youth. Frequent arousal anger may activate aggressive behavior and it might damage psychological adjustment, individual and social health. Therefore employing preventive and effective strategies of anger management seem to be necessary. The aim of this study is to determine the efficacy of web-based education on anger management in guidance school girls of Mashhad. Methods: This was a semi-experimental study using pretest and posttest method and a control group. 130 female students were randomly selected from province number 4 of Mashhad then randomly divided into two groups. Data gathering tools included a questionnaire about characteristics of modules under investigation and Nelson et al aggression questionnaire that were completed in two phases, before and one month after intervention. Intervention comprised administered anger management program for the intervention group via web. Data was analyzed using chi2, paired t, independent t, and covariance tests. Results: Chi2 test showed that both groups are similar in terms of demographic variables. Anger scores also showed no statistically significant difference between the two groups before intervention. However after intervention, anger score was 89/2±20.4 out of total score of 156 which was significantly lower compared to 98.0±16.04 of control group (p= 0.0001). Conclusion: According to the results, web-based anger control and management program through indirect method at home is an effective way to improve anger control. Therefore, it is recommended that schools use this method nationwide.