بررسي تاثير مستقيم ديازپام بر پارامترهاي قلبي (فشار بطن و نوسانات آن، ضربان قلب و ميزان جريان مايع كرونري) در قلب مجزا شده موش صحرايي هيپوتيروييد در شرايط ايسكمي ري پرفيوژن

The Direct Effect of Diazepam on the Cardiac Parameters (Left Ventricular Developed Pressure, Heart Rate and Coronary Solution Flow) in Isolated Hypothyroid Rat Heart under Schemia Reperfusion Conditi

زمينه و هدف: هيپوتيروييديسم قدرت انقباض و ضربان قلب را كاهش مي‌دهد. از آنجايي‌كه ديازپام نيزعملكرد قلبي را تعديل مي‌كند، هدف اين مطالعه بررسي تاثير مستقيم ديازپام بر عملكرد قلب مجزا شده موش صحرايي هيپوتيروييد ‌بود. روش بررسي: مطالعه‌ي تجربي روي 30 سر موش صحرايي در 4 گروه (كنترل، هيپوتيروييدي، كنترل ديازپام و هيپوتيروييد + ديازپام) صورت گرفت. قلب‌هاي مجزا شده، مطابق روش لانگندورف به‌شكلRetrograde با محلول كربس پرفيوژ و سه مرحله پايه، ايسكمي و ري‌پر‌فيوژن را گذراندند. پارامترهاي عملكردي قلب، از جمله نوسانات فشار بطن چپ، ضربان قلب HR(Heart Rate) وRPP(Rate Pressure Product) سنجش شدند. يافته‌ها: در گروه هيپوتيروييد در مرحله‌ي پايه عملكرد قلب به‌شكل معني‌داري پايين‌تر از گروه كنترل و كنترل ديازپام بود (به‌ترتيب 01/0 P=و 001/0P=). درصد افت HR وRPP پس از دريافت ديازپام نسبت به مرحله‌ي پايه در دو گروه كنترل ديازپام و هيپوتيروييد به همراه ديازپام تفاوت معني‌داري داشت (به‌ترتيب 001/0P= و 002/0P=). درصد بازگشت RPP در مرحله‌ي ري‌پرفيوژن در گروه هيپوتيروييد (5±60 درصد) نسبت به كنترل (1±38 درصد) و در گروه هيپوتيروييد + ديازپام (8±87 درصد) نسبت به گروه هيپوتيروييد (5±60 درصد) افزايش معني‌داري داشت (به‌ترتيب 0001/0P < و 02/0P=). نتيجه‌گيري: به‌كار گيري ديازپام در مراحل پايه و ري‌پرفيوژن، تاثيرات ناشي از هيپوتيروييديسم را در موش صحرايي تشديد مي‌كند، به‌طوري‌كه باعث افت بيشتر عملكرد قلب موش صحرايي هيپوتيروييد در مرحله‌ي پايه و افزايش درصد بازگشت آن در مرحله ري پرفيوژن مي‌شود. اين تاثيرات احتمالا مي‌تواند به‌دليل اثرات مشترك ديازپام و هيپوتيروييديسم بر كانال‌هاي كلسيمي نوعL و يا ميزان اكسيژن مصرفي در موش صحرايي باشد. واژگان كليدي: هيپوتيروييديسم، قلب مجزا، ديازپام، ايسكمي ري پرفيوژن، موش صحرايي، لانگندورف

Background and Objective: Hypothyroidism decreases cardiac contractility and heart rate. Since cardiac function is also modulated by diazepam, the aim of this study was to investigate the direct effect of diazepam on the isolated hypothyroid rat heart. Materials and Methods: This experimental study was conducted on 30 rats in four groups (control, hypothyroid, control diazepam and hypotyroid+diazepam). According to Langendorff method, isolated hearts were retrogradly perfused with Krebs solution and passed 3 stages of baseline, ischemia and reperfusion. Cardiac parameters including left ventricular developed pressure, Heart Rate (HR) and Rate Pressure Product (RPP) were calculated. Results: At baseline, heart function significantly decreased in hypothyroid group compared with control and control diazepam groups (P=0.01 & P=0.001 respectively). Percentage decline of HR and RPP at baseline stage after diazepam administration, was significantly different in the control diazepam and hypothyroid+diazepam groups (P=0.001 & P=0.002 respectively). Recovery percentage of RPP in reperfusion stage significantly increased in hypothyroid group (% 60±5) compared with control (% 38±5) and in hypotyroid+diazepam group (% 87±8) compared with hypothyroid group (%60±5), (P < 0.0001 & P=0.02, respectively). Conclusion: Administration of diazepam exacerbates the effect of hypothyroidism at baseline and reperfusion stages in rats. In other words, diazepam perfusion leads to greater decline of hypothyroid rat heart function at baseline and higher recovery percentage at the reperfusion stage. These effects can be due to the common effects of hypothyroidism and diazepam on the L-type calcium channels or the amount of oxygen consumption in rats. Keywords: Hypothyroidism, Isolated heart, Diazepm, Ischemia- reperfusion, Rat, Langendorff