اعتبارسنجي گزارش الگوي خواب كودكان توسط والدين با استفاده از روش عيني اكتي‌گراف

Validation of Self-Reported Sleep against Actigraphy

زمينه و هدف: گزارش فردي كاربردي‌ترين و مقرون به صرفه‌ترين ابزار ارزيابي عادات خواب مي‌باشد. به هرحال خطاي اندازه‌گيري يك مشكل شايع استفاده از گزارش فردي در بررسي‌هاي پزشكي مي‌باشد. هدف مطالعه‌ي حاضر ارزيابي گزارش فردي الگوي خواب در مقايسه با دستگاه عيني اكتي‌گراف در بررسي الگوي خواب كودكان ‌بود. روش بررسي: مطالعه‌ي حاضر به صورت مقطعي بر روي 270 دانش‌آموز 6 تا 9 ساله كه با استفاده از روش نمونه‌گيري چند مرحله‌اي از ميان مدارس شهر تهران انتخاب شده بودند، انجام گرفت. طي يك هفته الگوي خواب با استفاده از دو روش گزارش فردي و دستگاه اكتي گراف بررسي شد. گزارش الگوي خواب توسط والدين كودك ارايه گرديد. يافته‌ها: نتايج اين مطالعه نشان داد كه طول مدت خواب تعيين شده با استفاده از گزارش فردي به‌طور معني‌داري در مقايسه با دستگاه اكتي گراف بيشتر بود (0001/0P < ). همچنين والدين ساعت شروع خواب كودكان خود را به‌صورت معني‌داري زودتر از نتايج دستگاه اكتي گراف گزارش نمودند (0001/0P < ). تفاوت آماري معني‌داري بين دو روش براي زمان بيدار شدن از خواب مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان دهنده‌ي دقت پايين گزارش فردي در خصوص طول مدت و زمان شروع خواب مي‌باشد. با وجود اين‌كه گزارش فردي زمان بيدار شدن از خواب كودكان را با دقت بالايي تعيين مي‌نمايد، در ارزيابي ساير اجزاي الگوي خواب داراي اعتبار پاييني است. واژگان كليدي: الگوي خواب، اكتي‌گراف، كودكان