فراواني ايزوله‌هاي اشريشياكلي انتروتوكسيژنيك حامل ژن‌هاي est A و elt B در نمونه‌هاي اسهالي كودكان زير پنج سال مراجعه كننده به بيمارستان‌هاي تبريز

Frequency of Enterotoxigenic Escherichia coli Isolates Harboring eltB and eltA Genes in Diarrheal Specimens among Children Younger than 5 Years in Tabriz Hospitals

زمينه و هدف: اشريشياكلي انتروتوكسيژنيك (ETEC) يكي از عوامل اصلي اسهال آبكي در كودكان زير 5 سال در كشورهاي در حال توسعه است. هدف از اين مطالعه، بررسي فراواني ايزوله‌هاي اشريشياكلي انتروتوكسيژنيك حامل ژن‌هاي eltB,estA در كودكان اسهالي زير 5 سال مراجعه‌كننده به بيمارستان‌هاي شهر تبريز بود. روش بررسي: اين مطالعه از نوع توصيفي- مقطعي و بر روي 450 نمونه مدفوع اسهالي جمع‌آوري شده از كودكان زير 5 سال در طي مدت هفت‌ماه انجام گرفت. پس از كشت و تاييد ايزوله‌هاي اشريشياكلي، DNA ايزوله‌ها استخراج و براي جستجوي حضور ژن‌هاي eltB, و estA و يافتن سويه‌هاي ETEC از روش Multiplex PCR استفاده شد. يافته‌ها: از مجموع 450 نمونه‌ي مدفوع اسهالي، 200 ايزوله اشريشياكلي اسهال‌زا مورد شناسايي قرار گرفت. ميزان فراواني ايزوله‌هاي اشريشياكلي اسهال‌زا 44/44 درصد بود. به منظور شناسايي ژن‌هاي eltB, estA به‌طور همزمان در يك واكنش PCR، مخلوطي از دو جفت پرايمر اختصاصي مورد استفاده قرار گرفت. در مطالعه‌ي حاضر از 200 ايزوله اشريشياكلي، 75 ايزوله (5/37 درصد) ETEC مورد شناسايي قرار گرفت. از ايزوله‌هاي ETEC شناسايي شده، 43 ايزوله (5/21 درصد) حامل ژن توكسين LT، 21 ايزوله (5/10 درصد) حامل ژن توكسين ST و 11 ايزوله (5/5 درصد) حامل ژن‌هاي هر دو توكسين بودند. نتيجه‌گيري: با توجه به توزيع فراواني سويه‌هاي انتروتوكسيژنيك در شهر تبريز به خصوص در جمعيت كودكان زير 5 سال توصيه مي‌شود در آزمايشگاه‌هاي تشخيصي از روش‌هاي مولكولي كه در مقايسه با روش‌هاي كلاسيك (كشت و سرولوژي) سريع‌تر و مطمين‌تر هستند، استفاده گردد. واژگان كليدي: اسهال، اشريشياكلي انتروتوكسيژنيك، واكنش زنجيره‌اي پليمراز، eltB, estA

Background and Objective: Enterotoxigenic Escherichia coli (ETEC) have been recognized as the most common cause of infectious diarrhea in infants and children less than five years in developing countries. The aim of the present study was to determine the frequency of ETEC isolates harboring eltB and estA genes among diarrheal children admitted to hospitals in Tabriz, Iran. Materials and Methods: In this cross sectional study, during the 7 month, a total of 450 stool samples of children younger than 5 years of age were studied. After culture and confirming, the DNA of Escherichia coli isolates were extracted by boiling method and multiplex PCR was done for detection of estA, eltB genes. Results: A total of 200 diarrheagenic E. coli strains were isolated from 450 stool samples from children with diarrhea. The prevalence of diarrheagenic E. coli isolated from stool samples was 44.44%. In order to detect eltB, estA genes simultaneously, a mixture of two primer pairs specific for the target genes was used in a single PCR. In our study, PCR assays detected 75 (37.5%) ETEC isolates. Of the ETEC strains isolated, 43 (21.5%) isolates produced heat labile toxin only, 11 (5.5%) produced heat-labile toxin and heat-stable toxin, and 21 (10.5%) produced heat stable toxin only. Conclusion: Due to the frequency distribution of enterotoxigenic isolates in Tabriz, particularly in children younger than 5 years of age, the use of molecular methods in diagnostic laboratories is recommended. Keywords: Diarrhea, Enterotoxigenic Escherichia coli, eltB, estA, PCR