تعليم و تربيت كودكان و نوجوانان از نگاه ارسطو

Education of Children and Young Adults in Aristotle’s View

يونانيان در تربيت كودكان و نوجوانان خود سعي وافر داشتند، اما آغازگر مباحث نظري در اين خصوص را سقراط دانسته‌اند. پس از او، افلاطون و ارسطو در انديشه‌ورزي درباره اخلاق و تربيت گامهاي بلندي برداشته و ديدگاههاي موثري ارايه دادند. ارسطو پاره‌يي از انديشه‌هاي اخلاقي‌‌ـ تربيتي آن دو را پذيرفت و پاره‌يي ديگر را به نقد كشيد و خود با انديشه‌يي مستقل راه جديدي گشود. نوشتار حاضر در پي آن است تا مبادي نظري و توصيه‌هاي تربيتي او را استخراج كرده و با استفاده از ديدگاههاي شارحان وي تا حدي برخي گره‌هاي موجود در فهم انديشه‌هاي اخلاقي‌‌ـ تربيتي او را بگشايد.

The Greek paid great attention to the education of children and young adults. However, the initiator of theoretical discussions in this field was Socrates. After him, Plato and Aristotle took further steps in the fields of ethics and training and provided some effective views in this regard. Aristotle accepted some of the ethical-educational thoughts of the other two philosophers, but criticized some others and, in this way, introduced a new and independent approach to education. The present paper is intended to explore his theoretical principles and educational recommendations and, based on the views of his commentators, clarify some of the ambiguities in the understanding of his ethical-educational thoughts.