بررسي تاثير آموزش فلسفه بر ارتقاي مهارتهاي پرسشگري

‌ A Study of the Impacts of Teaching

هدف اصلي اين پژوهش، مطالعه تاثيرآموزش فلسفه بر مهارتهاي پرسشگري و تفكر انتقادي دانش‌آموزان دختر پايه پنجم ناحيه دو قزوين است. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته، روش تحقيق آزمايشي و نيمه‌تجربي بود كه به روش كندوكاو ليپمن بصورت عملي اجرا گشت و آموزش فلسفه در شانزده جلسه براي تقويت مهارتهاي پرسشگري دانش‌آموزان آموزش داده شد. جامعه آماري كليه دانش‌آموزان دختر پايه پنجم و تعداد نمونه پنجاه نفر كه به روش هدفمند انتخاب و به دو گروه 25 نفر آزمايش و گواه تقسيم شدند. جهت تحريك و برانگيختن حس كنجكاوي و پرسشگري دانش‌آموزان كه لازمه آموزش فلسفه به كودكان است و برگزاري مباحث فلسفي از داستانهاي فكري كم، فيشر، ليزا، ليلا و داستانهاي اخلاقي ملانصرالدين استفاده شد. براي تجزيه و تحليل فرضيه يك پژوهش از آزمون t وابسته و فرضيه دو پژوهش از آزمون t براي گروه‌هاي مستقل استفاده شد. نتيجه فرضيه يك پژوهش نشان ميدهد كه فرض صفر رد و فرض تحقيق با 99درصد اطمينان مورد تاييد قرار گرفت. نتيجه فرضيه دو نشان ميدهد كه فرض صفر رد و فرض تحقيق با 95درصد اطمينان مورد تاييد قرارگرفت، بنابرين بين نمرات پيش‌آزمون و پس‌آزمون مهارتهاي پرسشگري دانش‌آموزاني كه در دوره آموزش فلسفه شركت كردند تفاوت معناداري وجود دارد. همچنين بين نمرات پيش‌آزمون گروه كنترل و پس آزمون گروه آزمايش تفاوت معناداري وجود دارد و يافته‌هاي پژوهش بيانگر اين است كه آموزش فلسفه موجب تقويت مهارتهاي پرسشگري، تفكر انتقادي، همكاري گروهي، فرضيه‌سازي، مهارت‌گفتاري، دقت و تمركز... شده و تاثير مثبت داشته است كه بطور مفصل در اين پژوهش مورد بررسي قرار ميگيرد.

The purpose of this research was to study the effects of teaching philosophy on the questioning skills and critical thinking of female grade five primary school students of district two in Qazwin. The research instrument was a researcher-made questionnaire, and the research design was quasi-experimental, which was carried out following Lipman’s method. In order to achieve the purpose of the study, philosophy was taught to the participants of the study for 16 sessions in order to improve their questioning skills. The sample consisted of 50 students chosen from among the population of female grade five primary school students in Qazwin following the purposive method. Later they were divided into two experimental and control groups each consisting of 25 students. In order to stimulate the students’ sense of curiosity and questioning attitude, which is necessary for teaching philosophy to children and conducting philosophical discussions, the researchers used some of the philosophical stories of Kam, Fisher, Lisa, and Layla and some of Mulla Nasr al-Din’s moral stories. In order to analyze the data for the confirmation or rejection of the first research hypothesis a t-test for dependent groups was run. Similarly, an independent t-test was run to test the second research hypothesis. After rejecting the null hypotheses formulated in relation to the two analyses, the findings confirmed the first hypothesis at ? = 0.01 and the second hypothesis at ? = 0.05. In other words, the statistical analysis of the data indicated that there was a significant statistical difference between the pretest and posttest scores of the questioning skills of the students who participated in the philosophy course. Moreover, there was a statistically significant difference between the posttest scores of the control and experimental groups. Thus it was concluded that the teaching of philosophy improves the students’ questioning skills and critical thinking.