پديدارشناسي زن جادو (با تكيه بر شاهنامه و شهريار‌نامه)

Pheonomenlogy of Zaneh-jadoo Based on Shahriyārnāmeh and Shāhnāmeh

از جمله موجودات اهريمني كه در اساطير، افسانه‌ها و حماسه‌هاي پارسي در تقابل با قهرمان داستان به ايفاي نقش مي‌پردازد و سعي در اغواي قهرمان و گاه كامگيري از او دارد، «زن جادو» است. در شاهنامه و شهريارنامه، دو اثر حماسي پارسي، نيز سه بار با اين موجود اهريمني روبه‌رو مي‌شويم؛ در شاهنامه در خان چهارم رستم و خان چهارم اسفنديار، و در شهريارنامه در داستان مرجانه جادو با شهريار. در اين مقاله پس از بحثي مختصر پيرامون «پري»، كوشيده‌ايم اثبات نماييم كه زن جادو، همان پري است. آنگاه به بررسي تاثير اعتقادات و افكار زرتشتي در شكل‌گيري اين موجود اهريمني با تكيه بر روانشناسي ژرفا پرداخته‌ايم

In Persian myths, legends and epics, Zaneh-jadoo is a female demon or witch, an antagonist facing the protagonist who tries to tempt. We encounter this character in two Persian epic poem collections: Sh?hn?meh of Ferdousi, in the fourth step of the story of the seven labors of Rostam (Haft-Khane Rostam), and also in Shahriy?rn?meh of Mokht?ri Ghaznavi, in the story of Marj?neh-Jadoo and Shahriy?r. In this research, after a brief discussion about Pari, we try to demonstrate that Zaneh-jadoo is the same as Pari, then, based on depth psychology, we have tried to show the influences of Zoroastrianism in the formation of this mythical character.