بررسي منابع استرس زا و شيوه هاي مقابله با آن در دانشجويان علوم پزشكي

مقدمه: آموزش، تجربه اي پراسترس به ويژه درحرف پزشكي است، بگونه اي كه آگاهي به منابع ايجاد كننده و نحوه برخورد با آن بسيار مهم است. هدف: هدف از مطالعه مذكور، تعيين منابع استرس زا و شيوه هاي مقابله با آن در دانشجويان پرستاري، مامايي و مركز فوريتهاي پزشكي بوده است. مواد و روشها: پژوهش حاضر مطالعه اي توصيفي- تحليلي از نوع مقطعي است. نمونه ها شامل 250 دانشجوي پرستاري، مامايي و فوريتهاي پزشكي شهر ايرانشهر بودند كه در زمان اجراي پژوهش (ارديبهشت تا خرداد 1389) مشغول به تحصيل و به روش تمام شماري انتخاب شدند. ابزارهاي جمع آوري داده ها پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك، منابع استرسزا، نوع سيستم حمايتي و پرسشنامه شيوه هاي مقابله اي جالوويس بود. جهت تعيين اعتبار ابزار پژوهشگر ساخته، از نظرات اصلاحي ده نفر از اعضاي هييت علمي استفاده شد. پايايي پرسشنامه پژوهشگر ساخته نيز ضريب آلفاي كرونباخ به شيوه همساني دروني، 64/0 به دست آمد. پايايي ابزار استاندارد جالوويس با استفاده از آزمون – باز آزمون با فاصله يك ماه 87/0 = r بود. پرسشنامهها توسط واحدهاي پژوهش تكميل شده و داده ها با استفاده از آمار توصيفي و آزمونهاي تحليل واريانس يك طرفه، تي و تحليل همبستگي در نرم افزار SPSS16 تجزيه و تحليل شدند و سطح معنيداري 05/0 در نظر گرفته شد. يافته ها: آمار توصيفي نشان داد بيشترين عامل استرسزا، آينده نامعلوم در 6/13% دانشجويان بود. مهمترين سيستم حمايتي، خانواده (2/89%) بوده و شايعترين شيوهي مقابله با استرس، راههاي مقابله هيجان مدار با ميانگين نمره 42/9± 11/47 (درحد خوب) در برابر راههاي مشكل مدار با ميانگين نمره 81/6±39/31 (درحد ضعيف) بوده است. نتايج آزمونهاي تي، تحليل واريانس يك طرفه و همبستگي پيرسون نشان داد كه شيوههاي مقابله هيجانمدار با زنده بودن والدين (025/0 =P) و جنس (00/0=P) و شيوه هاي مقابله مشكل مدار با مقطع تحصيلي (00/0 =P)، جنس (00/0 =P) و سن (00/0 =P) ارتباط معناداري داشته اند. نتيجه گيري: با توجه به وجود عوامل استرسزاي متعدد در زندگي و محيط آموزشي دانشجويان، بايد خدمات مشاورهاي موجود در سطح دانشگاه و شهر را به آنها معرفي نموده و كلاسهاي آموزشِ روشهاي سالمِ مبارزه با استرس را برگزار كرد تا شايد بتوان از اثرات مخرب جسمي و رواني استرس بر اين قشر كارآمد جلوگيري كرد.