اضطراب امتحان و عملكرد تحصيلي دانشجويان دختر پرستاري

مقدمه: اضطراب امتحان پاسخي به شرايط مربوط به ارزيابي عملكرد دانشجو يان است. اضطراب امتحان ميتواند با عملكرد تحصيلي ضعيف، مرتبط باشد. هدف: هدف از انجام اين پژوهش، تعيين سطح اضطراب امتحان و ارتباط آن با عملكرد تحصيلي دانشجويان دختر پرستاري بوده است. مواد و روشها: اين مطالعه توصيفي- تحليلي به صورت مقطعي در سال 1390 بر روي 161 نفر از دانشجويان پرستاري دختر مشغول به تحصيل در ترم تحصيلي دوم تا ششم انجام شد. ابزارها شامل مقياس اندازه گيري اضطراب امتحان ساراسون 37 سوالي با ضريب آلفا كرونباخ 88/0 و همساني دروني 95% و روايي معيار 72/0 و پرسشنامه 14 سوالي مشخصات فردي و تحصيلي بود. عملكرد تحصيلي بر اساس معدل تحصيلي (ميانگين كل نمرات ترمهاي گذرانده شده) به دست آمد. تجزيه و تحليل دادهها با استفاده از آزمون تي مستقل، آزمون توان دوم كاي، ضريب همبستگي پيرسون و اسپيرمن، تحليل واريانس، تحليل رگرسيون خطي و تحليل لجستيك توسط نرم افزارSPSS16 در سطح معنيداري 05/0 انجام شد. يافتهها: در اين پژوهش، ميانگين نمره اضطراب امتحان دانشجويان دختر پرستاري 16/18 و ميانگين معدل تحصيلي 53/14 بود. بين اضطراب امتحان و عملكرد تحصيلي دانشجويان، ارتباط معناداري در جهت معكوس (213/0- = r , 007/0= P) ديده شد. همچنين متغيرهاي اشتغال به كار و ترم تحصيلي به عنوان متغير پيشگو بيشترين تاثير منفي را روي عملكرد تحصيلي داشتند. آزمون تحليل رگرسيون چندگانه نشان داد با در نظر گرفتن ساير متغيرها و از جمله سطح اضطراب امتحان به عنوان متغير پيشگو، ارتباط معنا داري در جهت معكوس با عملكرد تحصيلي(047/0=P) وجود دارد. نتيجهگيري: با توجه به نتايج، كمك به يادگيري دانشجويان براي مديريت موثر اضطراب يك وظيفهي چالش برانگيز است كه نياز به تلاش گروهي درتمامي مراحل فرايند آموزشي به ويژه درسيستمهاي آموزشي عالي دارد.