بررسي رابطه منبع كنترل، سبك هاي يادگيري و يادگيري خودتنظيم با موفقيت تحصيلي دانشجويان دوره هاي آموزشي بر خط

Survey of Relation between Control Resource, Learning Styles and Self-regulated Learning and Academic Success of Online Course Students

هدف پژوهش حاضر، بررسي رابطه بين منبع كنترل، سبك هاي يادگيري و يادگيري خودتنظيم با موفقيت تحصيلي دانشجويان دوره هاي آموزشي برخط بوده ‌است. جامعه آماري، تمامي دانشجويان كارشناسي ارشد، شركت كننده در دوره اول آموزش هاي مجازي دانشگاه تهران، بوده‌اند. با استفاده از روش نمونه‌گيري طبقه‌اي تصادفي‌، نمونه‌اي با حجم 200 نفر از بين آنان انتخاب شده‌اند. جهت گردآوري داده‌هاي لازم از سه پرسش نامه؛ منبع كنترل راتر (1996)، سياهه سبك يادگيري كلب (1971) و پرسش-نامه يادگيري خودتنظيم پينتريچ و دي گروت (1990)، استفاده شده ‌است. ضريب همبستگي پيرسون، نشان داد؛ كه بين منبع كنترل دروني، ارزش گذاري دروني تكليف، خودكارآمدي و خودتنظيمي با موفقيت تحصيلي دانشجويان دوره‌هاي بر خط، رابطه مثبت معني‌دار وجود دارد هم چنين نتايج آزمون رگرسيون خطي، نشان داد كه 16 درصد تغييرهاي موفقيت تحصيلي به وسيله متغير خودتنظيم، قابل پيش بيني است.

The purpose of this research is survey of relation between control resource, learn-ing styles and self-regulated learning and academic success of online course stu-dents. Statistical population in this research is all master-level students attendant in first virtual courses of University of Tehran. A sample of 200 students was selected using random stratified sampling. Three questionnaires: Rotter’s control resource (1996), Kolb learning inventory (1971), Pnitrich and De Groot self-regulated learning (1990) were used for data gathering. Pearson correlation coeffi-cient indicated that there is meaningful positive relation between internal control resource, homework internal valuation, self-efficiency and self-regulation and academic success of online course students. Also, linear regression test results showed that 16% of academic success changes could be predictable by self-regulation variable.