بررسي ابعاد هوش فرهنگي نيروهاي داوطلب در ورزش

The Study of Dimensions of Cultural Intelligence in Volunteers for Sport

هدف از اين پژوهش بررسي هوش فرهنگي داوطلبان رويدادهاي ورزشي بود. روش تحقيق توصيفي و از نوع تحليلي است. جامعه آماري تحقيق كليه نيروهاي داوطلب شركت كننده در دهمين المپياد فرهنگي – ورزشي دانشجويان دختر و پسر دانشگاه-هاي سراسر كشور بودند. به دليل پايين بودن حجم جامعه آماري، نمونه به صورت تمام شمار به دست آمد كه در حقيقت نمونه برابر جامعه است. بر اين اساس 120 نفر به عنوان نمونه آماري ارزيابي شدند. هوش فرهنگي با استفاده از پرسشنامه 20 سوالي آنگ و همكاران (2004) اندازه گيري شد. روايي صوري و محتوايي پرسشنامه توسط 12 نفر از استادان صاحب نظر دانشگاهي تاييد شد و در يك مطالعه راهنما و با استفاده از ضريب همبستگي آلفاي كرونباخ، مقدار پايايي پرسشنامه هوش فرهنگي 72/0 به دست آمد. تجزيه وتحليل داده ها در دو سطح توصيفي و استنباطي ارزيابي شد. براي تجزيه وتحليل اطلاعات از آزمون هاي فريدمن و تحليل واريانس يكطرفه استفاده شد. يافته هاي تحقيق نشان داد كه ميانگين هوش فرهنگي داوطلبان برابر با 42/0 ± 5/3 بود، همچنين اختلاف مشاهده شده بين اولويت ابعاد هوش فرهنگي داوطلبان معنادار بود (01/0 P < ، 1/57= X2). بر اين اساس بعد انگيزش هوش فرهنگي با ميانگين 61/0 ± 86/3 بالاترين اولويت و بعد دانش هوش فرهنگي با ميانگين 57/0 ± 31/3 پايين ترين اولويت را دارا بودند. همچنين بين راهبرد هوش فرهنگي افرادي كه كمتر از 1 سال سابقه كار داوطلبي داشتند و افرادي كه داراي 1 سال سابقه كار داوطلبي بودند، تفاوت معناداري مشاهده شد (05/0 P < ). نتايج تحقيق حاضر مي تواند بينش خوبي در مديران امور داوطلبي در زمينه اهميت توسعه هوش فرهنگي در نيروهاي كاريشان ايجاد كند و در تدوين راهبردهاي مناسب منابع انساني كه در تعاملات ميان فرهنگي سهيم هستند به كار گرفته شود و مسير جديدي براي مطالعات دانشگاهي در اين حوزه بگشايد.

The aim of this study was to assess cultural intelligence of volunteers for sport events. The method applied in this research was descriptive – analytical. The statistical population consisted of all sport volunteers at the 10th cultural-sport Olympiad of Iranian male and female university students. Due to the low number of statistical population, the sample equaled the population (N=120). Cultural intelligence was measured by 20-item Ang et al. (2004) questionnaire. The face and content validity of the questionnaire was approved by 12 university professionals and in a pilot study, the reliability of the questionnaire was estimated as ?=0.72 by Cronbachʹs alpha coefficient. Descriptive and inferential statistics were used to analyze data. The research hypotheses were analyzed by Friedman test and one–way ANOVA. The results showed that the mean of volunteersʹ cultural intelligence was 3.5±0.42 and also the observed difference in the priorities of cultural intelligence dimensions was significant (X2=57.1, P < 0.01). Accordingly, motivational cultural intelligence was the first priority (3.86±0.61) and cognitive cultural intelligence was the last priority (3.31±0.57). Furthermore, there was a significant difference in the metacognitive cultural intelligence between those who had lower than one year of volunteer work experience and those who had one year of volunteer work experience (P?0.05). The results of this study can create a good vision of the importance of developing cultural intelligence in volunteers for volunteer managers, can be used for appropriate strategies of human resources that are involved in cross–cultural interactions and can open a new course for university studies.