بررسي واژگان پايه در متن‌هاي داستاني و شعرهاي

The Study of Core Vocabulary in Children´s Stories and Poems of “Roshde Noamuz” Magazine

مخاطب‌شناسي در آفرينش آثار ادبي، آموزشي و كمك‌آموزشي از اهميت بسزايي برخوردار است و اين موضوع به هنگام نگارش متون ويژه كودكان اهميت بيشتري پيدا مي‌كند. متخصصان ادبيات و آموزش كودكان و نوجوانان به اين موضوع واقف هستند كه كاربرد واژگان و ساختارهاي دشوار در متن، آموزش را مختل كرده و احساس لذت خواندن را در كودكان از بين مي‌برد. بنابراين در نگارش متون آموزشي و كمك‌آموزشي توجه به گروه سني مخاطبان براي استفاده از واژگان پايه، يعني واژگاني كه بيشتر افراد در يك گروه سني آن‌ها را فهميده و به‌ كار‌مي‌برند، اهميت زيادي دارد. در اين تحقيق، با در نظر گرفتن طرح واژگان پايه از نعمت‌زاده و همكاران (1390)، ميزان كاربرد اين واژگان در 20 اثر (10 داستان و 10 شعر ) منتخب از مجله «رشد نوآموز» سال 1390 را بررسي كرده‌ايم. نتايج اين تحقيق در نگارش و نيز بازبيني آثار ويژه كودكان مقطع ابتدايي كاربرد دارد. هدف از انجام چنين تحقيقاتي، شناسايي واژگاني است كه كودكان ايراني در تمام نقاط كشور آن‌ها را مي‌فهمند تا هنگام تهيه محتواي آموزشي از واژگان نامفهوم و دشوار استفاده نشود.

While writing a literal or educational text, especially for children, it is very important to know the characteristics of the readers. Children’s literature and educational professionals believe that using difficult vocabulary or structures in a text will eliminate the reader’s motivation, so using simple structures and core vocabulary is very important. Core vocabulary means a list of words that have high frequency in use, and everyone (in an age level) can understand their meaning. In this research, we study the usage of core vocabulary in 20 texts from “Roshde Noamuz” magazine according to Nematzade et al (2011). The results of this research can be fruitful in writing and translating children?s texts. We further aim to find vocabulary that all Iranian children can understand its meaning to use in literal and educational texts.