اميد به زندگي و رشد اقتصادي در ايران، مدل رگرسيون انتقال ملايم

Life Expectancy and Economic Growth in Iran: Smooth Transition Regression (STR) Approach

مطالعه حاضر با توجه به نقش مهم سلامت در رشد و توسعه اقتصادي كشورها تلاش كرده است به بررسي اثرگذاري غيرخطي اميد به زندگي، به عنوان مهم‌ترين شاخص سنجش سطح سلامت، بر رشد توليد ناخالص سرانه ايران طي سال هاي 2009-1965 بپردازد. نتايج حاصل از برآورد مدل رگرسيون انتقال ملايم (STR) ضمن تاييد فرضيه اثرگذاري غيرخطي اميد به زندگي بر رشد توليد سرانه نشان داد كه اميد به زندگي در قالب يك ساختار دو رژيمي با مقدار آستانه اي 34/55 سال بر رشد اقتصادي اثر گذاشته است. همچنين نتايج همگام با مطالعات عجم اغلو و جانسون (2007) اثرگذاري منفي و معني دار و نظريه گذار جمعيتي اثر منفي كاهنده اميد به زندگي بر رشد توليد سرانه را تاييد مي كند. بر اساس اين يافته ها مي توان گفت كه ساختار جمعيتي ايران به مرحله گذار باروري يعني نقطه اي كه افزايش اميد به زندگي شروع به كاهش جمعيت مي كند، نزديك مي شود.

Regarding the important role of health in economic growth and development, the purpose of the present paper is to investigate the impact of life expectancy, as the most important indicator of health, on economic growth in Iran during 1965-2009. The estimated Smooth Transition Regression (STR) model supports a nonlinear threshold behavior in the relationship between life expectancy and economic growth in the country in a two regime structures with a threshold level of 55.34 years. In other words, our findings are both consistent with Acemoglu and Johnson (2007) for the negative impact and with demographic transition theory for the reducing effect of life expectancy on economic growth in Iran. This shows the country is approaching the stage of the fertility transition, where the increase in life expectancy will bring about a decline in population.