تاثير آموزش خوش‌بيني بر اضطراب و افسردگي دانشجويان روان‌شناسي دانشگاه آزاد اسلامي بيرجند (سال 1391)

The effect of optimism training on the anxiety and depression of students of psychology at theAzad University of Birjand (2012)

زمينه و هدف: اضطراب و افسردگي، از جمله معضلات موجود در زندگي انسان‌ها‌ هستند كه تقريباً در بين تمامي گروه‌هاي سني و جنسي قابل مشاهده هستند و خوش‌بيني، به عنوان راه‌حلي مناسب، در جهت كاهش آنها به كار مي‌رود. مطالعه حاضر با هدف بررسي تاثير آموزش خوش‌بيني بر اضطراب و افسردگي دانشجويان انجام شد. روش تحقيق: اين پژوهش، مطالعه‌اي نيمه‌تجربي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه شاهد بود. از كليه دانشجويان مقاطع تحصيلي كارشناسي و كارشناسي‌ارشد رشته روان‌شناسي دانشگاه آزاد اسلامي واحد بيرجند، به صورت داوطلبانه، آزمون اضطراب بك و افسردگي بك گرفته شد. 46 نفر دانشجو كه هم داراي اضطراب بالاتر از 15 (نمره برش) و هم داراي افسردگي بالاتر از 18 (نمره برش) بودند، انتخاب شدند و به روش تصادفي ساده در دو گروه 23 نفري آزمايش و كنترل قرار گرفتند. از هر دو گروه، آزمون خوش‌بيني- بدبيني گرفته شد. براي گروه آزمايش، 7 جلسه 80 دقيقه‌اي برنامه آموزش‌هاي خوش‌بيني، به صورت هفته‌اي دو جلسه، توسط محقق برگزار شد، اما براي گروه كنترل هيچگونه آموزشي ارايه نشد؛ سپس در هر دو گروه، پس‌آزمون اجرا گرديد. داده‌ها پس از جمع‌آوري، در نرم‌افزار SPSS (ويرايش 17) وارد شدند و به‌ وسيله آزمون‌هاي آماري تي‌مستقل و تي‌زوج، در سطح آلفاي 05/0 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه پس از آموزش خوش‌بيني، ميانگين نمره اضطراب گروه آزمايش از 70/10±74/23 به 51/6±48/11 و ميانگين نمره افسردگي گروه هدف از 33/12±70/26 به 61/6±78/8 كاهش يافت (001/0 > P)؛ همچنين اين آموزش، ميانگين خوش‌بيني افراد را از 72/2±13/13به 96/2±04/15 افزايش داد، اما تاثير معني‌داري بر روي ميزان بدبيني افراد نداشت. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج اين پژوهش، به نظر مي‌رسد آموزش‌هاي خوش‌بيني، كمك موثّري بر كاهش اضطراب و افسردگي دانشجويان داشته، ولي ميانگين نمره بدبيني بعد از مداخله، در گروه مورد از نظر آماري معني‌دار نبوده است؛ لذا مي‌توان از اين برنامه آموزشي، در مراكز مشاوره دانشجويي براي كاهش اضطراب و افسردگي استفاده نمود. واژه‌هاي كليدي: آموزش خوشبيني، اضطراب، افسردگي، دانشجويان

Background and Aim: Anxiety and depression are among serious problems in humansʹ lives which are almost observable among all ages and genders. Optimism is considered as a proper solution to decreasing them both. This paper studied the effects of teaching optimism on university studentsʹ anxiety and depression. Materials and Methods: This study was a semi-empirical one with a pre-test, post-test, and a control group. All bachelor and master students of psychology at Birjand Azad University were voluntarily given Beck Anxiety Inventory (BAI) and Beck’s Depression Test. 46 students who had both an anxiety score of above 15 and a depression score of above 18 simultaneously were selected and randomly allocated to 2 experiment and control groups with 23 students in each. Both groups were given positive-negative psychology test. The experiment group received seven 80-minute-long sessions of positive-psychology-training program by the researcher twice a week. The control group received no training. Both groups were later given the post-test. The instrument included Beck’s Anxiety and Depression as well as Seligman’s Optimism-Pessimism. The data were analyzed using SPSS 17, independent t-test, and paired t at ?=0.05. Results: After teaching optimism, results indicate, the experiment groups’ anxiety scores average decreased from 23/74±10/70 to 11/48±6/51 and that of their depression, from 26/70±12/33 to 8/78±6/61 which is statistically significant (p < 0.001). Besides, the study increased people’s optimism from 13.13±2.72 to 15.04±2.96 but had no significant effect on their pessimism. Conclusion: According to the results, it seems that teaching optimism helps decrease university students’ anxiety and depression; however, the pessimism scores average has not been statistically significant in the experiment group after the intervention. Thus, this educational program can be used in university counseling centers in order to decrease anxiety and depression.