بررسي تاثير تله نرسينگ بر هموگلوبين گليكوزيله و شاخصهاي تن سنجي در بيماران ديابتي نوع 2

Effect of telenursing on glycosylated hemoglobin (HbA1c) and anthropometric indexes in type 2 diabetic patients

زمينه و هدف: ديابت يك بيماري شايع و پرهزينه مي‌باشد. با توجه به شيوع بالا و اهميت پيگيري طولاني مدت بيماران، يك روش پيگيري ارزان قيمت كه براي مددجويان در دسترس باشد، لازم است. لذا اين مطالعه با هدف تعيين تاْثير تله نرسينگ بر هموگلوبين گليكوزيله و شاخصهاي تن سنجي بيماران ديابتي نوع دو انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه كارآزمايي باليني، 64 بيمار مبتلا به ديابت نوع دو، به روش نمونه‌گيري مبتني بر هدف انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه مورد و كنترل شامل 33 نفر گروه مورد و 31 نفر گروه كنترل قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوري داده ها شامل فرم اطلاعات دموگرافيك و آزمايش بود. قبل از مطالعه همه بيماران تحت مداخله آموزشي قرار گرفتند. اما گروه مورد به مدت 12 هفته تحت پيگيري تلفني نيز قرار گرفت. در ابتدا و پايان سه ماه مطالعه، هموگلوبين گليكوزيله و شاخصهاي تن سنجي ارزيابي شدند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارSPSS ويرايش 17 و با استفاده از آزمونهاي آماري Independent T Test ، Paired T Test و Chi-Square مورد تجزيه تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه ميانگين هموگلوبين گليكوزيله و شاخص توده بدن در گروه مورد بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله به طور معني‌داري كاهش داشت (05/0p < ) ولي در گروه كنترل تفاوت معني‌داري مشاهده نشد (05/0p > ). ميانگين نسبت دور كمر به دور باسن قبل و بعد از مداخله در گروه مورد و كنترل تفاوت معني‌داري نداشت (به ترتيب 70/0=p و 40/0=p). نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌هاي اين مطالعه، به نظر مي‌رسد تله نرسينگ به عنوان يك روش پيگيري مي‌تواند باعث بهبود گليسمي گردد.

Background and Aim: Diabetes is a common and costly disease. Given the high prevalence of the disease and the importance of long-term follow-up of patients, there should be an inexpensive method available to clients. Thus, this study aimed at determining the effect of telenursing on glycosylated hemoglobin and anthropometric indexes in diabetic patients. Materials and Methods: In this clinical trial study, 64 patients with type 2 diabetes were included, and they were divided randomly into two groups (33 in the case group, and 31 in the control group). The data were collected through laboratory tests and demographic information forms. All patients were trained before the study. However, the case group had phone call follow-ups for 12 weeks. Before and 12 weeks after the start of the study, glycosylated hemoglobin and anthropometric indices were evaluated. The data were analyzed with paired t-test, independent t-test and Chi-Square test using SPSS (version 17). Results: Results showed that in the case group, statistical differences between glycosylated hemoglobin and body mass index means before and after interventions were significant (P < 0.05), but insignificant in the control group (P > 0.05). There was no significant difference between the ratio of waist to hip in case and control groups before and after the intervention (P =0.7 and P =0.4 respectively). Conclusion: According to research findings, it seems that telenursing, as a follow-up, can improve glycemic.