بررسي تاثير آموزش بر اساس مدل فرانظري در ميزان فعاليت جسماني زنان خانه‌دار شهر زاهدان در سال 1390

مقدمه: بر اساس آمارهاي سازمان جهاني بهداشت در سال 2003، عدم فعاليت فيزيكي موجب مرگ 9/1 ميليون نفر در سطح جهان شده است. با‌ وجود فوايد بي‌شمار فعاليت جسماني، بيش از 60 درصد بالغين جهان و بيش از 80 درصد بزرگسالان ايراني از نظر فيزيكي غير فعال هستند. مطالعات كشور نشان مي‌دهد، سلامت زنان در بيشتر حيطه‌ها كمتر از مردان است. همچنين زنان از بيماري‌هايي رنج مي‌برند كه با عدم فعاليت جسماني مرتبط مي‌باشد. مدل فرانظري به عنوان يك مدل جامع شناخته شده در زمينه ورزش است. مراحل تغيير، تعادل تصميمي و خودكارامدي از سازه‌هاي اصلي اين مدل هستند. هدف از انجام اين مطالعه، تعيين تاثير آموزش بر اساس مدل فرانظري در ميزان فعاليت جسماني زنان خانه‌دار شهر زاهدان بود. روش‌ها: در مطالعه مداخله‌اي شاهددار حاضر، 220 زن خانه‌دار (محدوده سني 52 ± 19 سال) ساكن آپارتمان در شهر زاهدان مورد بررسي قرار گرفتند كه 110 نفر در گروه مداخله و 110 نفر در گروه شاهد قرار داشتند. روش نمونه‌گيري اولين بلوك به روش نمونه‌گيري تصادفي انجام گرديد، سپس به ترتيب شماره، ساير بلوك‌ها نمونه‌گيري شدند تا زماني كه نمونه‌ها كامل شد. جمع‌آوري اطلاعات از طريق پرسش‌نامه محقق ساخته صورت گرفت كه اعتبار علمي آن به روش روايي محتوا و پايايي آن با روش Cronbach?s alpha و همبستگي تعيين گرديد. داده‌هاي جمع‌آوري شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 18 تجزيه و تحليل و 05/0 > P از نظر آماري معني‌دار تلقي شد. يافته‌ها: اين تحقيق نشان داد كه قبل از آموزش، اختلاف معني‌دار بين گروه‌هاي مورد مطالعه از نظر آگاهي، نگرش و سازه‌هاي مدل فرانظري وجود نداشت، اما پس از مداخله آموزشي، افزايش معني‌داري در ميانگين نمره آگاهي، نگرش و سازه‌هاي مدل در گروه مداخله ملاحظه گرديد (001/0 > P). نتيجه‌گيري: مداخله آموزشي در انجام فعاليت جسماني تاثير مثبت زيادي دارد و بايد در مراكز ذي‌ربط از جمله دانشگاه‌ها و مراكز تربيت بدني، برنامه‌هاي عملي مناسب جهت آموزش افراد تدوين و اجرا شود.