اثر يك برنامه ورزشي بر تحليل كينماتيكي راه رفتن در زنان و مردان سالمند مقيم آسايشگاه

Comparison of the Effect of an Exercise Program on Kinematic Analysis of Gait of Elderly Men and Women who are Residents in a Sanatorium

سابقه و هدف : كم تحركي، يك از ويژگي هاي دوران سالمندي بوده كه باعث كاهش كيفيت زندگي در اين دوران و ايجاد مشكلاتي براي ديگران مي شود. هدف اين تحقيق، مقايسه اثر يك برنامه ورزشي بر الگوي راه رفتن زنان و مردان سالمند مقيم آسايشگاه بود. مواد و روش ها: در اين مطالعه مقطعي 15 مرد و 15 زن سالمند مقيم آسايشگاه ب ه طور داوطلبانه شركت نمودند . سن آزمودني ها بين 65 تا 85 سال بود . احتمال سقوط با پرسشنامه ب رگ، تعداد گام در يك دقيقه (كادنس ) و متغيرهاي كينماتيكي راه رفتن (سرعت و زواياي مفاصل مچ، زانو و ران ) به وسيله يك دوربين فيلمبردا ري سوني ونرم افزار اتوكد اندازه گيري شد . بعداز 24 جلسه تمرينات قدرتي، تعادلي، استقامتي و پياده روي با وزنه، اندازه گيري ها تكرار و از .(p < 0/ همبسته مورد تحليل قرار گرفتند ( 05 t زوجي و t روش هاي آماري و (p =0/ يافته ها: بعد از تمرين، احتمال سقوط در زنان و مردان سالمند به ترتيب 20 درصد و 12 درصد كاهش ( 000 سرعت راه رفتن مردان سالمن د در بعد از .(p =0/ تعداد گام در دقيقه به ترتيب 20 درصد و 10 درصد بهبود يافت ( 01 بهبود يافت . تمرينات ورزشي باعث بهبود دامنه (p =0/ و زنان سالمند 45 درصد ( 002 (p =0/ تمرين 19 درصد ( 0001 ولي (p=0/ حركتي مفاصل زانو و مچ به ميزان دو درجه در زنان و مردان سالمند شد كه از لحاظ آماري معن ي دار نبود ( 3 .(p =0/ بهبود زاويه مفصل ران (حدود سه درجه) در هر دو گروه معني دار بود ( 01 استنتاج: تمرينات ورزشي ب ه ويژه راه رفتن با وزنه باعث كاهش ريسك سقوط و بهبود متغيرهاي كينماتيكي الگوي راه رفتن سالمندان، ب ه ويژه در زنان سالمند مي شود. برنامه ورزشي طراحي شده در اين تحقيق به سادگي قابل اجرا در آسايشگاه هاي سالمندان بوده كه مي تواند باعث بهبود عملكرد سالمندان شود . هم چنين اندازه گيري متغيرهاي كينتيكي الگوي راه رفتن سالمندان در قبل و بعد از برنامه هاي ورزشي خاص توصيه مي شود.

Background and purpose: Decreasing of motion is one of the characteristics of aging that caused the decrease of quality of life and generative problems of others. The objective of this study was to compare the effect of an exercise program on kinematic analysis of gait of elderly men and women who are residents in a sanatorium. Material & methods: From the sanatorium elderly residents, 15 men and 15 women between 65 to 80 years old were studied. Berg questionnaire was used to evaluate falling risk, cadence (the number of steps in one minute) and a digital camera (Sony DCR-HC54) was used to measure kinematic variables of gait (speed and joints angles (ankle, knee and hip)). All measurements were repeated after a 24-session physical training program including walking, strength training, balance and endurance training. Independent and paired sample t-test were used for the statistical analysis (P < 0.05). Results: The falling risk was reduced about 20% in elderly women and 12% in elderly men (P=0.000) and cadence was improved about 20% and 10% in elderly women and men, respectively (P=0.01). Walking speed was increased about 19% (P=0.000) in elderly men and 45% (P=0.002) in elderly women after exercise. The exercise program has improved the joint angles (ankle and knee) approximately 2 degrees that was not significant (P=0.01) but it has improved the hip angle approximately 3 degrees (P=0.01). Conclusion: Exercise (walking with weight) will improve their gait performance and reduce the risk of fall more specially in women. The exercise program in this research is performed in elderly sanatorium simplicity that it can improve walking speed. We suggest that in future studies, the effect of exercise programs investigate on kinetic variables of gait of old people.