مقايسه‌ي كيفيت زندگي زنان مبتلا به پوكي استخوان با زنان سالم

Evaluating the Quality of Life of Osteoporotic Postmenopausal Women

مقدمه: پوكي استخوان در نتيجه‌ي كاهش توده‌ي استخوان ايجاد مي‌شود و شكستگي به دنبال آن با افزايش درد و كاهش كيفيت زندگي همراه است. بررسي حاضر با هدف مقايسه‌ي كيفيت زندگي در زنان مبتلا به پوكي استخوان و زنان سالم اجرا شد. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر به صورت يك مطالعه‌ي مقطعي تحليلي روي 275 نفر از زنان مراجعه‌كننده به بيمارستان نمازي شيراز صورت گرفت و تراكم استخواني آزمودني‌ها سنجيده شد و بر مبناي استاندارد سازمان جهاني بهداشت افرادي كه تراكم استخواني كمتر از 5/2- انحراف معيار متوسط زنان بالغ داشتند، به عنوان مبتلا به پوكي استخوان و افرادي كه تراكم استخواني بالاتر از 1- داشتند به عنوان سالم در نظر گرفته شدند. پرسش‌نامه‌ي استاندارد كوالافو 41 به منظور تعيين كيفيت زندگي استفاده و نمره‌ي آن بر مبناي مقياس صد گزارش گرديد. داده‌ها در نرم‌افزار SPSS و با استفاده از آمار توصيفي و آزمون تي مستقل تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: ميانگين و انحراف معيار نمره‌ي كيفيت زندگي در شركت‌كنندگان بررسي 7/11±5/25 بود و 2/70% مبتلا به پوكي استخوان بودند. كيفيت زندگي مطلوب در بيماران 3/22% و در زنان طبيعي 5/30% محاسبه شد. مقايسه‌ي نمره‌ي حيطه‌هاي مختلف نشان داد افراد مبتلا به پوكي استخوان از نظر فعاليت‌هاي اجتماعي با افراد غير مبتلا متفاوت بودند (05/0 > P). نتيجه‌گيري: با توجه به روند تدريجي و بدون علامت پوكي استخوان و تاثير آن در كاهش كيفيت زندگي و عملكرد اجتماعي بيماران توجه به جنبه‌هاي پيش‌گيري و غربال‌گري ضروري است.

Introduction: Osteoporosis is a systemic disease caused by loss of Bone Mass Density (BMD) and consequent fractures of disease increase the pain and decrease the individual’s quality of life. The present study was conducted to compare the quality of life in osteoporotic postmenopausal women with their normal counterparts. Materials and Methods: A cross sectional study was conducted on 275 postmenopausal females referred to the Namazi hospital in Shiraz. BMD was measured based on WHO standards and subjects with BMD < - 2.5 Standard Deviation (SD) of the average value, were defined as having osteoporosis (cases), while those with BMD > 1 SD, were considered normal (controls). The Qualeffo-41 questionnaire was used to estimate the quality of life and was reported on a scale of 100. Data were analyzed by SPSS software using the t-test and descriptive statistics. Results: The mean of the quality of life score was 25.5±11.7 and based on the WHO definition, 70.2% of participants were affected by osteoporosis. Estimates for good quality of life in osteoporosis subjects and normal postmenopausal females were 22.3% and 30.5%, respectively. Comparing the different aspects of quality of life in the cases and normal postmenopausal females, showed a statistical difference between the two groups in the “social activities” aspect. Conclusion: Regarding the gradual and asymptomatic trend of osteoporosis, it is essential to pay more attention to the preventive aspect of the disease to curtail effects of its outcomes on the quality of life.