جداسازي و شناسايي آلويوكوكوس اوتيتيديس در كودكان مبتلا به عفونت گوش مياني همراه با ترشحات با روش كشت وPCR

Isolation and Detection of Alloiococcus Otitidis in Children with Otitis Media with Effusion Using Culture and PCR Methods

يكي از مهم ترين Otitis media with effusion (OME) سابقه و هدف: التهاب گوش مياني همراه با ترشحات بيماري هاي دوران كودكي است . از آن جا كه آلويوكوكوس اوتيتيديس ب ه عنوان يكي از عوامل باكتريايي اين عفونت ، به علت سخت رشد بودن به ميزان كمي شناسايي شده است . هدف از اين مطالعه بررسي ميزان شيوع اين باكتري كودكان بود. PCR با روش كشت و (OME) مبتلا به مواد و روش ها: 65 نمونه كلينيكي ترشحات گوش مياني از 50 كودك م بتلا به عفونت گوش مياني همراه با جمع آوري شد . نمونه ترشحات گوش مياني در اتاق عمل توسط پزشك متخصص جمع آوري و سپس (OME) ترشحات بخشي از نم ونه ها درآزمايشگاه در محيط كشت جهت رشد باكتري ها تلقيح و بر روي بخشي ديگر از نمونه ها واكنش انجام شد. باكتري هاي جداشده نيز از لحاظ الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي بررسي شدند. PCR زنجيره اي پليمراز 45 نفر پسر و 5 نفر دختر بودند . آلويوكوكوس اوتيتيديس با روش كشت در 15 ،OME يافته ها: از 50 بيمار مبتلا به در 26 مورد( 40 درصد ) از 65 نمونه ترشحات گوش مياني شناسايي شد . الگوي PCR 23 درصد) و با روش / مورد ( 07 حساسيت آنتي بيوتيكي نشان داد كه تمام ايزوله ها به آموكسي سيلين، آموكسي سيلين / كلاونات، حساس هستن د در 86 درصد) به ماكروليدها مثل اريترومايسين و آزيترومايسين مقاوم بودند. / حالي كه اغلب ايزوله ها ( 6 استنتاج: آلويوكوكوس اوتيتيديس يكي از عوامل مهم باكتريايي جدا شده از ترشحات گوش مياني در ايران است و با توجه به الگوي حساسيت ميكروبي مي توان پيشنهاد كرد كه آموكسي سيلين و آموكسي س يلين/ كلاولانات در درمان در مقايسه با كشت حساسيت بالاتر در شناسايي باكتري دارد.

Background and purpose: Otitis media with effusion (OME) is one of the major childhood diseases. Alloiococcus otitidis as an agent of OME is a fastidious organism. The aim of this study was to determine the prevalence of A. Otitidis in children with OME using culture and PCR methods. Materials and methods: A total of 65 specimens of middle ear effusions were obtained from 50 children diagnosed with OME under general anesthesia in operation room. PCR and bacterial culture methods were used for detection and isolation of A. otitidis. Antimicrobial susceptibility of bacterial isolates was determined by disk agar diffusion (DAD) method. Results: The patients included 45 male and five female. A. otitidis were isolated from 15 (23.07%) cases using culture and 26 (40%) patients through PCR. All the isolates were susceptible to amoxicillin and amoxicillin/ clavulanate. Whereas most of the isolates were resistant to Macrolides such as Erythromycins and Azithromycin. Conclusion: A. otitidis is one of the most important bacterial agents of OME in Iranian children. Considering the antibiogram susceptibility pattern, we can propose these antibiotics as the drugs of choice for the treatment of OME patients. Also, this study showed that PCR is more sensitive than culture method for identification of this bacterium.