ارزيابي عوامل موثر در ميزان آمادگي براي مقابله با خطر زلزله در بيمارستان‌هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي تهران

زمينه و هدف: داشتن آمادگي در برابر زلزله براي بيمارستان‌ها با توجه به نوع كاركرد آن‌ها و قرار داشتن در اولين جايگاه مراجعه‌ي آسيب ديدگان، اهميت بسزايي دارد. مطالعه‌ي حاضر با هدف ارزيابي عوامل موثر در ميزان آمادگي بيمارستان‌هاي آموزشي درماني منتخب دانشگاه علوم پزشكي تهران براي مقابله با خطر زلزله انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه‌‌ از نوع توصيفي- تحليلي بود كه بصورت مقطعي در بيمارستان‌‌‌هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي تهران در سال 1391 اجرا گرديد. داده‌ها از طريق چك ليست، بصورت مصاحبه و مشاهده‌ي مستندات گردآوري شد. تجزيه تحليل داده‌ها به كمك نرم افزار SPSS19 و با استفاده از آزمون‌هاي آماري Pearson correlation ، ANOVA و T-test انجام گرديد. يافته‌ها : بيشترين و كمترين ميزان آمادگي در برابر خطر زلزله به ترتيب در حيطه‌ي مديريت برنامه ي‌ حوادث غير مترقبه و حيطه ي‌ برنامه ريزي كاهش خطرات ساختماني بود. بطور كلي ميزان آمادگي بيمارستان‌هاي مورد مطالعه در برابر خطر زلزله در سطح متوسط(81/51 درصد) ارزيابي شد. ميان حيطه‌ي برنامه‌ي آموزشي بيمارستان با حيطه‌هاي برنامه ريزي كاهش خطرات ساختماني(045/0=p و 644/0=r) و برنامه ريزي اقدامات بهداشت محيط بيمارستان(048/0=p و 636/0=r) رابطه‌ي معني‌داري وجود داشت. نتيجه‌گيري: با توجه به ارتباط معنادار حيطه ي‌ آموزشي با ديگر حيطه‌هاي ذكر شده، پيشنهاد مي‌شود ضمن تدوين برنامه‌هاي آموزشي كوتاه مدت در زمينه ي‌ مديريت بحران و اجراي مداوم آن‌ها، حتي المقدور مقاوم سازي غير سازه‌اي بيمارستان‌ها به عنوان يك اولويت مد نظر قرار گيرد. واژه‌هاي كليدي: زلزله، بيمارستان، آمادگي، عوامل موثر

Background and Aim: Having a preparedness program for earthquake in hospital, with regard to its function for victims of accidents, is very important. The main objective of this study was evaluation of effective factors on the rate of preparedness of Tehran University of Medical Sciences’ teaching hospitals, to deal with earthquake danger of earthquake. Materials and Methods: This cross-sectional analytical survey was performed in the following hospitals: Sina, Farabi, Roozbeh, and Razi. Data was collected by checklists and questionnaire. Data analysis was performed using statistical software (SPSS19) and Pearson correlation, ANOVA, t-test statistical tests. Results: The most and the least preparedness against earthquake was in disaster management and construction mitigation plan fields respectively. Relationship between the field of hospital curriculums with construction mitigation plan (p= 0/045 and r=0/644) and hospital environmental health action plan (p=0/048 and r=0/636), was significant. Conclusion: Average of Hospitals preparation against earthquake was evaluated in an intermediate level (51.81percent). Due to the significant relationship between education and other fields that are listed above; it is suggested that in addition to short-term training programs, non-structural retrofitting of hospitals should be considered as a priority. Key words: Earthquake, Hospital, Preparedness, Factors