تاثير برنامه مراقبت مشاركتي در بخش مراقبت ويژه نوزادان بر اضطراب وضعيتي مادران داراي نوزاد نارس

The Effectiveness of Participatory Care Program in Neonatal Intensive Care Unit on State Anxiety of Mothers of Preterm Newborns

سابقه و هدف: بستري نوزاد در بخش مراقبت ويژه نوزادان سطح بالايي از اضطراب را براي والدين به ويژه مادران نخست زا ايجاد مي نمايد. بنابراين استراتژي هايي جهت كاهش اضطراب والدين لازم است. تشويق والدين به حضور در كنار تخت نوزاد و مشاركت در امر مراقبت از نوزاد حهت كاهش اضطراب مادر پيشنهاد شده است. اين مطالعه به منظور تعيين تاثير برنامه مشاركتي مادران نخست زا در مراقبت از نوزاد نارس بر اضطراب وضعيتي مادران انجام شد. مواد و روشها: اين مطالعه كارآزمايي باليني بر روي 100 مادر داراي نوزاد نارس (37-30 هفته) مبتلا به سندرم ديسترس تنفسي بستري در بخش مراقبت ويژه بيمارستان اكبرآبادي در سال 1389 انجام شد. افراد مورد مطالعه با روش مستمر انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه 50 نفري آزمون و كنترل قرار گرفتند. برنامه مشاركتي براي گروه آزمون، در قالب يك جلسه اطلاع رساني، حضور مادر و مشاركت در مراقبت از نوزاد اجرا شد. امتياز حاصل از اضطراب وضعيتي بر اساس مقياس اشپيل برگر، بر مبناي ميانگين به بالا، اضطراب بالا و ميانگين به پايين، اضطراب پايين، طبقه بندي شد. داده ها در قالب پيش آزمون (24 ساعت پس از بستري نوزاد) و پس آزمون (زمان ترخيص) جمع آوري شده و مورد مقايسه قرار گرفتند. يافته ها: ميزان اضطراب مادران در دو گروه (كنترل= 1/8±8/63، آزمون= 48/8±08/65) قبل از مداخله اختلاف آماري معني داري را نشان نداد (84/0=p) در حالي كه بعد از مداخله ميانگين اضطراب در گروه آزمون به 31/6±96/29و در گروه كنترل به 37/10±80/52كاهش يافت (001/0(p < . نتيجه گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه مشاركت مادران در مراقبت از نوزاد نارس، در كاهش اضطراب مادري، موثر مي باشد. لذا، به كارگيري اين استراتژي از سوي مسيولين، با فراهم نمودن بسترهاي مناسب در محيط باليني، ضروري به نظر مي رسد.

BACKGROUND AND OBJECTIVE: Neonatal intensive care unit (NICU) induces high level of anxiety for parents, especially primipara mothers. So strategies are necessary to reduce parent anxiety. Intervention that suggested in this situation is presence and participation of parents in the care of infant. Therefore, the aim of this study was to evaluate the effectiveness of participatory care program on maternal state anxiety that have preterm newborns hospitalized in NICU. METHODS: The design of this study was a randomized clinical trial. The study participants included 100 mothers with preterm newborns (30-37 weeks) hospitalized in NICU of Akbarabadi hospital in 2010. Samples divided by consecutive sampling method and randomized to two experiment and control groups (n=50 in each group). The interventional program was conducted for experiment group in the form of an individualized educational session and presence and active participation of mothers in their newborn’ care in NICU. The state anxiety scale score was classified based on Spielberger, average to above, high anxiety, average to low and low anxiety. The data were collected at the pre-test (24 hours after admission of the infants) and post-test (discharge phase) and then compared. FINDINGS: At pretest, the findings showed no significant difference regarding state anxiety between two groups (control= 63.8±8.1 and experiment= 65.08±8.48) (p=0.84), whereas at posttest, significant reduction in maternal state anxiety was seen in the experiment group (29.96±6.31) compared to the control group (52.80±10.37) (p < 0.001). CONCLUSION: The results confirm the participation of mothers in the care of preterm infants is effective intervention in the reduction of maternal anxiety, so employing this strategy by the authorities seems necessary by providing the appropriate substrates in the clinical environment. KEY WORDS: Participation, Neonatal intensive care unit, State anxiety, Preterm newborns.