ديدگاههاي معرفت‌شناسي نسبت به راهبردهاي ياددهي– يادگيري در نظام آموزش باز و از راه دور

Epistmological Viewpoints About Teaching-Learning Strategies in Open Learning and Distance Education’s System

معرفت‌شناسي به عنوان يكي از شاخه‌هاي مهم فلسفه، درباره ماهيت دانش، موضوع، منابع و حدود و معيارهاي ارزيابي آن بحث مي‌كند و در اين راه مي‌تواند درباره حقيقت و معرفت – كه محصول آموزش و پرورش هستند- ديدگاههاي متنوع و گوناگوني را در پيش روي معلمان قرار دهد [1]. موضوع چگونگي رابطه معرفت‌شناسي با نظام آموزش باز و از راه دور به اين صورت مطرح مي‌شود كه فرض‌هاي معرفت‌شناسي ديدگاههايي كه از آن‌ها بحث به ميان آمده است، هر يك در زمان شكل گيري نسلهاي آموزش باز و از راه دور، به نوعي بر مولفه‌هاي مهم اين نظام آموزشي، از قبيل معلم، شاگرد، برنامه درسي و راهبردهاي ياددهي– يادگيري، تاثير گذار بوده‌اند. در اين مقاله براي تبيين رابطه معرفت‌شناسي و آموزش باز و از راه دور، رويكردهاي غالب معرفت‌شناسي و روان‌شناسي هر يك از نسل‌هاي سه‌گانه آموزش و پرورش كه به نوعي بر نگرش و عملكرد مربيان اين نظام آموزشي تاثير گذاشته‌اند،‌ مورد بحث قرار مي‌گيرد. با توجه به پيدايش و سير تحولات نظام آموزش باز واز راه دور، رويكردهاي معرفت شناختي عمدتاً شامل،1. اثبات‌گرايي پاپوزيتيويسم، 2. تعبيري يا تفسيري، 3. انتقادي يا رهايي‌بخش مي‌شوند. در مقاله حاضر، با ارايه تصويري كلي از نظام آموزش باز و از راه دور، استلزامات ديدگاههاي معرفت‌شناسي درخصوص راهبردهاي ياددهي– يادگيري در قالب نسل‌هاي سه‌گانه آموزش باز واز راه دور مورد كاوش قرار گرفته‌اند.

Epistemology as one of the important branches of philosophy, discusses the nature, issues, sources, and limitations of knowledge, as well as the criteria for evaluating it. Epistemology therefore may offer teachers varied views about reality and knowledge (which are the products of education). About the relationship between epistemology and open and distance education, it is said that different epistemological assumptions, based on different approaches have somehow influenced the components of the educational system such as teachers student, curriculum, and teaching learning strategies throushout the period that different generations of open education and distance education were being formed. This article tries to identify the relationship between epistemology and open and distance educations through discussing on of dominant epistemological and psychological approaches in every one of the three generations of educational system that have somehow influenced the ahitude and function of the instructors. The major approaches to epistemology dissenssed here are; 1) positivism, 2) interpretivism and 3) critical. A general profiles of open and distance, education is depicted and implications of epistemological viewpoints in relation to teaching-learning strategies within the framework of the three generators of open and distance education are examined.