تاثير درماني قطره تاكروليموس 5 0/ 0 درصد در كراتوكونژنكتويت بهاره مقاوم به استروييد موضعي

Efficacy of Topical Tacrolimus 0.05% Suspension on Treatment of Steroid Resistant Refractory Vernal Keratoconjunctivitis

هدف: بررسي تاثير درماني قطره تاكروليموس 05/0 درصد در بيماران مبتلا به كراتوكونژنكتويت بهاره مقاوم به درمان‌هاي متداول (مانند استروييد موضعي). روش پژوهش: در اين مطالعه كه به صورت "گزارش موارد" و مداخله‌اي به صورت قبل و بعد صورت گرفت، بيماران مبتلا به كراتوكونژنكتويت بهاره كه با مصرف حداكثر ميزان دارويي از جمله استروييد موضعي، هنوز علايم و نشانه‌هاي بيماري در آن‌ها فعال بود انتخاب شده و پس از قطع ساير درمان‌ها و شروع قطره 05/0 درصد تاكروليموس چهار بار در روز، حداقل به مدت شش ماه پي‌گيري شدند. نمره‌بندي علايم و نشانه‌هاي بيماري قبل از شروع درمان با تاكروليموس موضعي و در فواصل زماني يك هفته، يك ماه و شش ماه از شروع درمان ثبت شد. همه بيماران از نظر بروز عوارض احتمالي موضعي و سيستميك اين دارو با معاينات كامل چشمي و آزمايشات پاراكلينيكي مورد بررسي قرار گرفتند. يافته‌ها: بيست و هشت چشم از 14 بيمار مبتلا به نوع طولاني‌‌مدت و مقاوم به استروييد موضعي كراتوكونژنكتويت بهاره براي اين طرح تحقيقاتي انتخاب شدند. 4/71 درصد بيماران مرد و 6/28 درصد زن بودند. ميانگين سن بيماران 8?22 سال بود. ميانگين مدت ابتلا به كراتوكونژنكتويت بهاره 6?12 سال بود و پي‌گيري بيماران 6 تا 12 ماه به طول انجاميد. در تمامي علايم بيماري به فاصله زماني يك هفته از شروع درمان، بهبود قابل ملاحظه‌اي مشاهده شد (001/0P < ). از نشانه‌هاي بيماري تنها در پرخوني ملتحمه در هفته اول شروع درمان از نظر آماري بهبود قابل ملاحظه‌اي روي داد (001/0P < ) و در ساير نشانه‌ها شامل هايپرتروفي ملتحمه تارسال، ليمبال، اپي‌تليوپاتي قرنيه و پانوس قرنيه در هفته اول درمان بهبودي قابل ملاحظه‌اي حاصل نشد ولي با فاصله زماني يك ماه از شروع درمان پاسخ درماني از نظر آماري قابل ملاحظه بود. در ميزان كدورت قرنيه در طول دوره پي‌گيري بيماران تغيير آماري معني‌داري حاصل نشد. هم‌چنين عارضه چشمي و سيستميك مربوط به مصرف تاكروليموس موضعي رخ نداد. هيچ يك از بيماران در تحمل داروي مذكور مشكلي نداشتند. نتيجه‌گيري: استفاده از تاكروليموس موضعي 05/0 درصد در درمان موارد مقاوم كراتوكونژنكتويت بهاره كاملا موثر و بي‌خطر بوده و استفاده از اين دارو قبل از اين كه التهاب طولاني‌مدت منجر به آسيب دايمي و غيرقابل برگشت سطح چشم (نقصان سلول‌هاي بنيادي ليمبوس وكدورت قرنيه) شود و آسيب ناشي از استفاده مكرر از استروييد ايجاد گردد توصيه مي‌شود. اگرچه درمان طولاني‌مدت براي كنترل علايم و نشانه‌هاي بيماري مورد نياز است.

Purpose: To evaluate the efficacy and safety of topical tacrolimus 0.05% suspension for the treatment of long standing steroid resistant vernal keratoconjunctivitis (VKC). Methods: In this interventional case series, patients with refractory VKC were included. All patients had active symptomatic disease despite conventional medical therapy including topical steroids. After discontinuation of all the medications, patients were treated with topical 0.05% tacrolimus eye drop four times a day for at leastr 6 months. Changes in subjective symptoms and objective signs scores after treatment were evaluated one week, one month and 6 months after treatment. Development of possible ocular and systemic complications were also assessed. Results: Twenty-eight eyes of 14 patients, 11 male and 4 female were included. Mean age of the patients was 22±8 years (11 to 38 years). Mean duration of VKC was12±6 years (5 to 23 years). Patients were followed for 10±2 months (6-12 months). All symptoms including itching, redness, photosensitivity, foreign body sensation and mucus discharge improved in all follow-up periods (P < .001). Conjunctival hyperemia was the first sign, which improved 1 week after treatment. Other objective signs including conjunctival papillary hypertrophy, limbal hypertrophy (including Horner-Trantas dots), corneal punctate epithelial erosions and corneal pannus decreased at least one month after treatment. There was no changes in corneal opacity during follow-up period (p > 0.05). No ocular or systemic complications was observed. Conclusion: Topical 0.05% tacrolimus is a safe and effective medication for steroid-resistant refractory VKC. It might be better to apply it earlier in these cases before occurance of the complications including irreversible limbal stem cell deficiency and corneal opacity and steroid-induced complications. However, long-term use was needed to control the disease.